Yox olan varlıq, var olan yoxluq: Yaradılışın sirri harada gizlənir? ELMİN SONU (XXXVI YAZI)

Elçin Bayramlı

Seriyamızın bundan əvvəlki hissələrində insanın necə yaranması haqda maraqlı faktları təqdim etmişik. Ondan əvvəlki hissələrdə isə, bitkilərin, heyvanların, ümumiyyətlə həyatın necə yarandığı haqda elmi və dini dəlilləri vermişdik. Bu yazıda isə, həyatın mənbəyi haqda cəfəngiyyatın (təkamül nəzəriyyəsi) elm tərəfindən necə təkzib edildiyinə toxunacağıq.

əvvəli burada

https://sesqazeti.az/news/mia/1272371.html

Həyatın mənşəyi haqda elm nə deyir?- MARAQLI FAKTLAR- 3

Təkamül nəzəriyyəsi həyatın təsadüflər nəticəsində yarandığını iddia edir. Buna görə də bu iddiaya görə, cansız və şüursuz atomlar əvvəlcə bir araya gələrək hüceyrəni əmələ gətirmiş, sonra isə eyni atomlar bir şəkildə digər canlıları, o cümlədən insanları meydana gətirmişdir.

Bu iddianın nə dərəcədə əsaslı olduğuna baxaq: həyatın tikinti materiallarını- karbon, fosfor, azot və kalium kimi elementləri bir araya gətirdikdə bir kütlə əmələ gəlir. Bu atomlar kütləsi hər hansı emaldan keçsə də, heç bir canlı əmələ gətirə bilməz.

Gəlin bunu təcrübədə nəzərdən keçirək. Təsəvvür edin ki, canlıların quruluşunda olan fosfor, azot, karbon, oksigen, dəmir və maqnezium kimi çoxlu miqdarda elementləri çoxsaylı böyük çəlləklərə yerləşdiririk. Hətta bu çəlləklərə bu qarışıqda olmayan hər hansı inqrediyentləri də əlavə edək. Qarışıqları nə qədər istəsək amin turşusu və zülalla dolduraq (təsadüfən tək birinin belə meydana gəlmə ehtimalı 10 üstü 950-dir). Bu qarışıqlara istədiyimiz qədər istilik və rütubət tətbiq edək. Nə etsək də, o çəlləklərdən əsla bir canlı çıxmayacaq. Nəinki mürəkkəb bir canlı orqanizm, bu canlıların bir hüceyrəsi də əmələ gəlməyəcək.

Bir sözlə, şüursuz atomlar bir araya gələrək canlı hüceyrə əmələ gətirə bilməzlər. Maddə ancaq Yaradanın qüdrəti ilə canlanır. Bunun əksini iddia edən təkamül nəzəriyyəsi tamamilə əsassızdır.

Təkamül nəzəriyyəsinin qətiyyən açıqlaya bilmədiyi başqa bir məsələ də göz və qulağın üstün qavrayış keyfiyyətidir.

Gözə keçməzdən əvvəl “Biz necə görürük?” sualına qısaca cavab verək. Bir cisimdən gələn işıq şüaları gözün tor qişasına tərsinə dəyir. Bu şüalar oradakı hüceyrələr tərəfindən elektrik siqnallarına çevrilir və beynin arxa hissəsində görmə qabığı adlanan kiçik bir yerə çatır. Bir sıra proseslərdən sonra bu elektrik siqnalları beynin bu mərkəzində görüntü kimi qəbul edilir.

Beləliklə, beyin işıqdan qorunur. Başqa sözlə desək, beynin içi qapqaradır; işıq beynin özünə qədər nüfuz edə bilməz. Vizual korteks adlanan bu yer zil qaranlıq bir yerdir, işığın heç vaxt çatmadığı bir yerdir. Bununla belə, bu zil qaranlıqda parlaq, işıqlı bir dünya müşahidə edirsən.

Üstəlik, bu görüntü o qədər aydın və keyfiyyətlidir ki, hətta 21-ci əsr texnologiyası bütün resurslarına baxmayaraq, bu aydınlıq səviyyəsinə nail ola bilməyib. Ən qabaqcıl televiziya ekranı belə bu cür aydınlığı təmin edə bilməzdi. 100 ildir ki, minlərlə mühəndis bu aydınlığa nail olmaq üçün səy göstərir. Məhz bunun üçün fabriklər, nəhəng obyektlər tikilir, tədqiqatlar aparılır, planlar, layihələr hazırlanır. Yenə televizor ekranına, indi isə əlinizdə tutduğunuz kitaba baxın. Aydınlıq və keyfiyyətdə əhəmiyyətli fərq görəcəksiniz. Bundan əlavə, televizor ekranı sizə ikiölçülü təsviri göstərir, halbuki sizin vəziyyətinizdə siz üçölçülü, dərin perspektivə baxırsınız.

Uzun illərdir on minlərlə mühəndis üçölçülü televizor yaratmağa və gözün vizual keyfiyyətinə nail olmağa çalışır. Bəli, üçölçülü televiziya sistemi yaradıblar, amma eynək taxmadan onu üç ölçülü görmək mümkün deyil; üstəlik, bu, süni üçölçülü sistemdir. Arxa fon bulanıq, ön tərəf isə kağız fon kimi görünür. Gözün görə biləcəyi qədər aydın və keyfiyyətli bir görüntü heç vaxt istehsal olunmur. Həm kameralarda, həm də televizorlarda görüntü itkisi qaçılmaz olaraq baş verir.

Təkamülçülər bu yüksək keyfiyyətli, aydın görüntünü yaradan mexanizmin təsadüfən meydana gəldiyini iddia edirlər. Əgər kimsə sizə otağınızdakı televizorun təsadüfən meydana gəldiyini, atomların bir araya gələrək bu görüntü yaradan cihazı yaratdığını desə, nə düşünürsünüz? Minlərlə insanın belə yarada bilmədiyi bir şeyi şüursuz atomlar necə əldə edə bilərdi?

Əgər gözdən daha primitiv bir görüntü yaradan bir cihaz təsadüfən yaradıla bilməzsə, o zaman göz və onun gördüyü görüntünün də təsadüfən yarana bilməyəcəyi açıqdır.

Eyni şey qulağa da aiddir. Xarici qulaq pinna vasitəsilə ətrafdan gələn səsləri toplayır və onları orta qulağa ötürür; Orta qulaq qəbul etdiyi səs titrəyişlərini gücləndirir və daxili qulağa ötürür, daha sonra bu titrəmələri elektrik siqnallarına çevirir və beyinə göndərir. Görmə ilə olduğu kimi, eşitmə də beynin eşitmə mərkəzində baş verir.

Beyin işıq kimi səsdən də izolyasiya edilir, səs keçirmir. Buna görə də çöl nə qədər səs-küylü olsa da, beynin içi tamamilə səssizdir. Buna baxmayaraq, ən aydın səslər beyində qəbul edilir. Səs keçirməyən beyninizdə bir orkestrin simfoniyalarını dinləyir və izdihamlı mühitin bütün səs-küyünü eşidirsiniz. Ancaq həssas bir cihaz o anda beyninizin içindəki səs səviyyəsini ölçsəydi, orada mütləq səssizlik olduğu görünərdi. Necə ki, texnologiya aydın görüntü əldə etmək ümidi ilə istifadə olunur, eləcə də onilliklərdir ki, səs üçün də olunur. Səs yazıcıları, stereolar, bir çox elektron cihaz və səsi aşkarlayan musiqi sistemləri bu səylərdən yalnız bəziləridir. Ancaq bütün texnologiyaya və bu texnologiya üzərində çalışan minlərlə mühəndis və mütəxəssisə baxmayaraq, qulağın yaratdığı səsin aydınlığı və keyfiyyəti heç vaxt əldə edilməmişdir.

Bəşəriyyət tərəfindən yaradılan heç bir vizual və ya audio cihaz qavrayışda göz və qulaq qədər həssas və effektiv olmamışdır. Bütün bunlardan başqa, görmə və eşitmə mövzusunda başqa bir dərin həqiqət də var- Beynin içində görən və eşidən şüur kimə aiddir? Beynin içində canlı rəngli bir dünya üzərində düşünən, simfoniyaları və quş nəğmələrini dinləyən və qızılgülü qoxulayan kimdir?

İnsan gözündən, qulağından və burnundan gələn stimullar elektrik siqnalları kimi beyinə keçir. Biologiya, fiziologiya və biokimya kitablarında bu görüntünün beyində necə formalaşdığına dair bir çox təfərrüatları oxuyacaqsınız. Ancaq bu mövzu ilə bağlı ən mühüm həqiqəti heç yerdə tapa bilməzsiniz: Beyindəki bu elektrik siqnallarını görüntü, səs, qoxu və hiss olaraq qəbul edən kimdir? Beynin içində bütün bunları gözə, qulağa və ya buruna ehtiyac duymadan qavrayan bir şüur var. Bu şüur kimə məxsusdur?

Təbii ki, bu şüur beyni meydana gətirən sinirlərə, yağ təbəqələrinə və ya sinir hüceyrələrinə aid deyil. Buna görə də hər şeyin maddədən ibarət olduğuna inanan darvinist-materialistlər bu suallara cavab verə bilmirlər. Çünki bu şüur Yaradanın yaratdığı Ruhdur. Ruhun görüntülərə baxmaq üçün gözə, səsləri eşitmək üçün qulağa ehtiyacı yoxdur. Üstəlik, düşünmək üçün beyinə ehtiyac yoxdur.

Bu açıq və elmi həqiqəti oxuyan hər bir insan bütün kainatı beynin içindəki üç ölçülü, rəngli, kölgəli və işıqlı bir neçə kub santimetrlik zil qaranlıq boşluğa sıxışdıran Uca Yaradana minnətdar olmalıdır.

İndiyə qədər araşdırdıqlarımız təkamül nəzəriyyəsinin elmi faktlarla açıq şəkildə ziddiyyət təşkil edən bir iddia olduğunu göstərir. Bəzi insanlar hətta nəzəriyyənin tənqidini “elmə hücum” kimi qələmə verməyə çalışırlar. Niyə?

Çünki bəzi dairələr üçün təkamül nəzəriyyəsi heç vaxt tərk edilə bilməyən doqmatik bir inancdır. Bu dairələr kor-koranə materialist fəlsəfəyə sadiqdirlər və təbiətin yeganə materialist izahını verdiyi üçün darvinizmi qəbul edirlər. Bəzən hətta bunu açıq etiraf edirlər.

Harvard Universitetindən tanınmış genetik alim və qabaqcıl təkamülçü Riçard Levontin “əvvəl materialist, sonra alim” olduğunu etiraf edir:

"Bizdə materializmə, apriori inancımız var. Bizi dünyanın materialist izahını verməyə məcbur edən elmin üsulları və qaydaları deyil. Əksinə, materializmə aprior bağlılığımız səbəbindən dünyanın materialist izahını verən tədqiqat metodları və konsepsiyaları qururuq. Materializm mütləq həqiqət olduğu üçün biz İlahi izahın mənzərəyə girməsinə icazə verə bilmərik". (Richard Lewontin, "The Demon-Haunted World", The New York Review of Books, 9 yanvar 1997, səh. 28).

Kimlərin və necə gülünc bir vəziyyətdə elm adından danışdığını gördünüzmü? Bu sözlər darvinizmin materialist fəlsəfəyə bağlılıq naminə davam etdirilən bir doqma olduğunu açıq şəkildə göstərir. Bu doqma maddədən başqa bir varlığın olmadığını güman edir. Ona görə də inanır ki, cansız, şüursuz materiya həyatı yaradır. Milyonlarla müxtəlif canlı növünün, məsələn, quşların, balıqların, zürafələrin, pələnglərin, böcəklərin, ağacların, çiçəklərin, balinaların və insanların cansız maddədən maddənin içindəki qarşılıqlı təsirlərlə, yəni yağan yağış və şimşək çaxmaları ilə meydana gəldiyini qəbul edir. Əslində bu, həm ağla, həm də elmə zidd olan bir fərziyyədir. Halbuki darvinistlər, öz təbirincə desək, “ilahi bir izahın ortaya çıxmasının qarşısını almaq” üçün bu fərziyyəni müdafiə etməyə davam edirlər. Canlıların mənşəyinə materialist təəssüblə baxmayanlar bu açıq həqiqəti görəcəklər: Bütün canlılar üstün güc, elm və ağıl sahibi bir Yaradanın əsəridir. Yaradan bütün kainatı yoxdan var edən, onu ən qüsursuz şəkildə təşkil edən, bütün canlıları yaradan və şəkilləndirəndir.

ardı olacaq

Yazı Azərbaycan Respublikasının Medianın İnkişafı Agentliyinin maliyyə dəstəyi ilə “Elmi-kütləvi, mədəni-maarif, təhsil proqramlarının hazırlanması” istiqaməti çərçivəsində hazırlanıb.