Yunis Hüseynovun Novruz xatirələri: “Ağasəlim müəllim özü ilə şəkərbura götürmüşdü” MÜSAHİBƏ

Azərbaycan millisinin sabiq futbolçusu, “Turan Tovuz”un məşqçisi Yunis Hüseynovun İdman.biz-ə müsahibəsi

- Novruzla aranız necədir?

- Çox yaxşı. Uşaqlıqdan həmişə Novruzu səbirsizlikə gözləmişəm. Ümumiyyətlə, yaz mənim sevimli fəslimdir. Ağaclar çiçəklənir, hər yer yaşıllıq olur, havalar isinir. Üstəlik, Novruz şirniyyatları bu bayrama başqa bir rəng qatır. Yazı gətirdiyi üçün Novruzu lap çox sevirəm.

- Bəs adət-ənənələri necə?
- Novruzla bağlı bir çox adətlər xoşuma gəlir. Yumurta döyüşdürmək, tonqalın üstündən tullanmaq, papaq atmaq hamısı maraqlıdır. Ən çox xoşuma gələn isə tonqal qalamaq, əsas da tonqala kartof atmaq idi. Közdə bişən kartofu hədsiz çox sevirəm. Onun ləzzəti bir başqa olur. Bir də yumurta döyüşdürməkdən çox xoşum gəlir. Biz Gəncədə şəhər bazarının yanında olurduq. Yadımdadır, Novruz ərəfəsində, ilaxır çərşənbədən etibarən bazarda yumurta döyüşdürürdük.

- Bazarda niyə?

- Bazarda qadın satıcılar dayanırdı. Çiy yumurtanı 10 qəpiyə alıb döyüşdürürdük. Həmin qadınlar sınan yumurtaları bizdən ucuz qiymətə alıb satırdılar. “Kletka” ilə yumurta alıb döyüşdürənlər vardı. Deməli, başdan başlayıb hərə birini götürüb döyüşdürürdü. Axırda kim uduzurdusa, “kletka”nın pulunu da o verirdi. Papaq atmaq da çox maraqlı idi. Uşaq olanda mənim “samakat”ım vardı. O vaxt “samakat” çox adamda olmazdı. Biz ancaq tanıdığımız adamların qapısına papaq atardıq. Uşaqlarla qonşulara papaq atandan sonra nisbətən uzaqda yaşayan qohumlara “samakat”la gedərdik. Papaq atmada “samakat”ımın böyük rolu vardı (gülür).

- Papaq atmağa cəmi iki nəfər gedirdiniz?

- O birilər də böyrümüzcə qaça-qaça gələrdi (gülür).

- Ərkoyün uşaq olmusuz?

- Ailədə altı uşaq idik, evin son beşiyiyəm. Buna görə məni bir qədər ərköyün böyüdüblər. Buna baxmayaraq, təbiətcə çox sakit uşaq olmuşam.

- Bəs Novruz şirniyyatlarından ən çox hansını sevirsiniz?

- Ən çox paxlavanı sevirəm, xüsusilə də Gəncə paxlavasını. Əslimiz Ordubadın Dəstə kəndindəndir. Ancaq mən Gəncədə doğulub-böyümüşəm. Yadımdadır, rəhmətlik anam çox yaxşı Gəncə paxlavası bişirərdi. Qonşular da həmin paxlavadan bişirtmək üçün növbəyə dayanardılar. Anamın çox qəşəng əl qabiliyyəti var idi. Gəncədə Novruz abu-havası tamam başqa cür olur.

- Axırıncı dəfə Gəncədə Novruzu nə vaxt qeyd etmisiz?

- Düzü, yadıma gəlmir. Çox güman, cavan vaxtlarımda olub.

- Bu bayramı harada qeyd edəcəksiz?

- Ailəmlə birgə Qaxda qeyd edəcəyəm.

- Çox güman, oyunlarla əlaqədar Novruzu evdən uzaqda keçirdiyiniz çox olub.

- Hə, demək olar ki, bayramların çoxunu evdən kənarda olmuşam. Xüsusilə də oynadığım dövrdə. Çox vaxt oyunlarda, təlim-məşq toplanışlarında olurduq.

- Yəqin ki, həmin günlərdən maraqlı xatirələriniz də var.

- Yadımdadır, bir dəfə hansısa ölkədə milli komanda ilə səfərdə idik. Hara olduğu indi dəqiq yadımda deyil. Ağasəlim müəllim (Mircavadovu nəzərdə tutur – red.) özü ilə şəkərbura, paxlava götürmüşdü. Bayramı səfərdə olduğumuz üçün əvvəlcədən hazırlıq görmüşdülər, Novruz günü süfrə açılmışdı. Sonra çıxıb çöldə balaca bir tonqal qalayıb üstündən tullanmışdıq.

Aytac Sahəd
İdman.biz