525 ci qəzet Yoxdur bərabərin, yoxdur nisbətin

Elçin SƏLİMLİ

Ay Şuşam

Bitdi ayrılığın, bitdi həsrətin,

Güldü xoş üzünə, güldü qismətin,

Yoxdur bərabərin, yoxdur nisbətin,

Gəldim görüşünə, gəldim, ay Şuşam.

Bitdi otuz ilin nisgil, göz yaşı,

İndi tər-təmizdir, dağların başı,

İsidir nəfəsin torpağı, daşı,

Çıxmışam qaşına, çıxmışam, Şuşam.

Qoynun bu gün yenə çağlayıb-coşur,

İsa bulağın da qaynayıb-daşır,

Şən nəğmələrin də dağları aşır,

Dolanım, başına, dönüm, ay Şuşam.

Vaqifin qəzəli o şux bəstəndə,

Bülbül cəh-cəhindən yoxdur dəstədə,

Gülür Natavanım, gülür büstü də,

Gülüşün yayılsın cahana, Şuşam.

Bilməm bundan belə nə kədər, nə qəm,

Axmaz göz yaşlarım, nə gözümdə nəm,

Köçərəm dünyadan rahatlıqla mən,

Baş əyib qarşında durram, ay Şuşam.

Döz, ürəyim...

Alışar həsrətim, yanar həsrətim,

Günəş tək yenidən doğar həsrətim,

Bəzən də zülməti qovar həsrətim,

Döz bu ayrılığa, döz, ay ürəyim!

Bəzən atəş olar, bəzən od olar,

Bəzən doğma olar, bəzən yad olar,

Fikirlər dağılar, ya bərbad olar,

Döz bu dağıntıya, döz, ay ürəyim!

Bu ömrü əmanət istədim səndən,

Sıxıntı verirsən, bəs indi nədən?

Barı insaf elə, incitmə hərdən,

Döz bu sıxıntıya, döz, ay ürəyim!

Onsuz da, Elçinin köçəri quşdur,

Dalıb xəyallara, yenə bihuşdur,

Bu necə davranış, necə duruşdur,

Döz bu davranışa, döz, ay ürəyim!

Dəli könlüm

Bir ömürü puç eylədim,

Əbəs yerə heç eylədim,

Sevmək ilə suç işlədim,

Viran oldu dəli könlüm!

Nə qazanıb, nə itirdim,

Eşq davamı mən bitirdim,

Özümü sona yetirdim,

Boran oldu dəli könlüm!

Küsüb məndən əhd-peymanım,

Çıxıb gedib and-amanım,

Qalmayıb səbri-qərarım,

Üsyan etdi dəli könlüm!

Özünü hədər yorursan,

Nədən peşiman olursan,

Saf eşqini qoruyursan,

Ürfan etdi dəli könlüm!

Söylə

Batanda qüssəyə, kədərə, qəmə,

Rahatlıq tapmaqçün gəl mənə söylə.

Nadan qarşısında boynunu əymə,

Özünü üzmə heç, gəl mənə söylə.

Yol çəkən gözlərin yorulub qalsa,

Başının üstünü duman, çən alsa,

Can evin intizar, həsrətlə dolsa,

Özünü üzmə heç, gəl mənə söylə.

Bilirəm, həyatda kimsən yox sənin,

Düşmənin qəlbinə dəysin ox sənin,

Görsən sevənlərin olub, çox sənin,

Özünü üzmə heç, gəl mənə söylə.

Varlığın olaram, mən gecə-gündüz,

Əhdi-peymanımda mən həmişə düz,

Nə özünü incit, nə də məni üz,

Özünü üzmə heç, gəl mənə söylə.