525ci qəzet Qırıldığın yerdən güclənmək

Mənim adım Məciddir. Atamla anamın rəsmi nikahı olmadığı üçün görüşə icazə verilmir və 7 yaşım olandan atamı həbsxanada ziyarət edirəm. Bir dəfə həbsxanada nəzarətçi mənə yaxınlaşıb dedi:

- Nəzarətçi: “Bura nəyə gəlmisən? Bura sənin yerin deyil. Mənim sən yaşda uşaqlarım var, mən onları Bakıya gəzməyə gətirirəm, sənsə bu yaşda türməyə gəlirsən”.

O anlıq sözsüz qaldım. Sanki Bakı şəhəri gözümdə kiçildi, sanki kimsə məni boğdu. Atama heç nə demədim, çünki atam mənim ziyarətimi həvəslə gözləyirdi. Orda bir divar var idi, atam məni o divara söykəyirdi və boyumu cızırdı ki, növbəti dəfə görüşə gələndə mənim boyumun nə qədər uzandığını görək.

Evdə anam məndən nəzarətçinin sözləri barədə soruşdu. Mən olanları danışdım və anam gözlərimdəki kədəri gördü:

- Anam: “İnsan qırıldığı yerdən möhkəmlənir. Məcid, həyata indi atılırsan. Əgər bir yerdə yüz insan varsa, yüz də fikir var və hər kəs fərqli düşünür. Hər söz söyləyəndə cavab versən, insanın isməti qalmaz, ondan fərqin olmaz və insanı dəyərli edən onun ismətidir. Əsas sən bilirsən, ora nə üçün getmisən. Sən ora atanı görməyə getmisən və fərqi yoxdur o, hardadır”.

Müsabiqə və Sözlərin Təkrarı

Bir həftə sonra Bakıya Folklor müsabiqəsinə qatıldım. Müsabiqə Musiqili Komediya Teatrında keçirilirdi. O böyük səhnədə olsam da, qulağımdan nəzarətçinin mənə söylədikləri getmirdi. Bakıya nə zaman getsəm, sanki boğulurdum. Aradan 8 il keçdi.

Gözlənilməz Zəng

Bu həftə məktəb bağlı olduğundan anamla Şuşaya, babamgilə getdik. Yenə anamla çıxdıq Cıdır düzünə. Orda mənə bir zəng gəldi. Zəng edən həmin o nəzarətçi idi. Mənə söylədi:

- Nəzarətçi: “Mən sənə 2017-ci ildə bir söz demişdim, sən mənim yuxularımdan çıxmırsan. Mən bilməzdim, səni bu qədər qırdığımı, məni bağışla. İndi sənə demək istəyirəm ki, kaş mən sənin atanın yerinə olaydım. Ömürlük həbsə belə razıyam, kaş mənim sənin kimi oğlum olaydı”.

Mən də baxdım, anama dedim:

- Məcid: "Sən nə qədər haqlıydın."

Yenə o Cıdır düzü mənim sevincimə şahid oldu.

Məcid Məmmədov