Bəlkə kimsə möhtacdır, evində yoxdur... RƏY
Sherg.az saytından əldə olunan məlumata görə, Icma.az məlumat yayır.
Xanımların bayramqabağı görməmiş kimi müxtəlif şirniyyatların fotolarını paylaşması doğru deyil
Həvva Məmmədova: “Hazırlıq görsünlər, hər bir qadın evinin xanımı, sahibəsidir. Amma hər şeyi - nə yedik, nə yeyəcəyik, mənə filan hədiyyə verilib, deyə paylaşmaq doğru deyil”
Sabah ilin axır çərşənbəsidir. Qarşıdan da bayram günləri yetişməkdədi. Və xanımlarımız da hazırlıqlara başlayıb. Azərbaycan qadının Novruz hazırlıqları xüsusi olur, bu, bəlli. Hərçənd hazırkı dövrümüzdə ötən illərlə müqayisədə xeyli fərqliliklər var. Bahalıqdan başlamış, xanımlarımızın hazır məhsul əldə etmək istəyinə də daxil. Göz önündə olan fərqliliyin biri də xanımların özünü reklam etmək həvəsidir. Təkcə Novrus bayramını deyil, digər özəl, əlamətdar günləri qeyd edənlər mənzıldə bəzədilmiş masaları, süfrəyə düzdükləri hər cür nazü-neymətin fotosunu çəkib sosial şəbəkələrdə paylaşırlar: “bunu-onu” belə bişirdim, filan xörəyi hazırlamışam, gecə yatmayıb filan şirniyyatı bişirdim...” və sair. Bəylərimiz də xanımlardan geri qalmır. Hətta öndə gedirlər. İctimaiyyətdə tanınan şəxslər övladlarına aldıqları bahalı hədiyyələrin şəklini paylaşır. Bu şəxslər düşünmür ki ata-anasının hədiyyə ala bilmədiyi uşaqlar, bayram axşamında süfrə bəzəyə bilməyən, ocaqda qazanı qaynamayan ailələr var. Çoxmu vacibdir, bişirdiyiniz paxlavanın, şəkərburanın fotosunu şəkib sosial şəbəkədə paylaşmaq? Bunu öz ailəniz üçün eləmisinizsə, ailəniz bilir, zatən. Yeyəcəksiniz də nuş-canlıqla. Başqalarına göstərmək istəyi, həvəsi haradan qaynaqlanır bəs? İnsanın evincli anlarını dostları, yaxınlar, ictimaiyyətlə paylaşması müsbətdir. Belə deyilir: sevinc paylaşdıqca artır, kədər paylaşdıqca azalır. Amma bunu məhz maddiyyatı önə çəkməklə etmək məhz ictimai münasibətlər baxımından etik deyil. Ola bilər, kimsə hesab edir ki şəkərbura, paxlava bişirmək hər qadının karı (“a” uzun səslənir) deyil, ona görə nümayiş etdirirlər. Amma burada da özündən razılıq, müştəbehlik əlaməti görünür. Sayğılı, diyarlı insan öyrətmək istəyəndir. Öyrətmək, necə hazırlandığını göstərmək, xanımları həvəsləndirmək yaxşıdır, amma maddi imkanları göz önünə sərmək özünü bəyənmişlik və meşşanlıq əlamətidir.
Azərbaycan Prezidenti yanında Dövlətçilik və İdarəetmə Akademiyasının professoru Həvva Məmmədova “Sherg.az”a açıqlamasında qeyd etdi ki, xalqımızın əsrlərdən bəri qorunaraq bu günümüzə qədər çatdırılan gözəl adət-ənənələri var:

- Bu məsələ məni çoxdan narahat edir. Bayram günlərində dəbdəbəli masaların, bişirilən təamların fotoları interneti bəzəyir. Çox görürəm bu cür paylaşımları və bu, məni narahat edir. Yəni, biz bu qədər duyarsız cəmiyyət olduq ki, şəxsi varımızla öyünürük?! Bunlar maddi çətinlik içində olanları düşünməyən, özünün imkanlarını reklam edən, özünü yüksək tutan insanlardır. Axı biz belə xalq olmamışıq. Nənələrimiz bizə paylaşmağı, varı ilə öyünməməyi öyrədib. Biz qızıldan dəyərli adət və ənənələrimizi gələcək nəsillərə ötürməliyik. Bayramla bağlı paylaşım etmək lazımdır, amma necə, başqalarını yaralamamaq, aşağılamamaq, kədərləndirməmək şərtilə. Nəyə lazımdır müxtəlif şirniyyatların fotosunu paylaşmaq? Bəlkə kimsə buna möhtacdır, evində yoxdur, axı o insanlar bu əziz günlərdə ruhdan düşə, özünü əskilmiş hesab edə bilər. Bayramla bağlı paylaşım etmək istəyənlər üçün nə qədər gözəl təsvirlər var. İşğaldan azad edilmiş yurdlarımızda bayram tonqalları yanır, doğma yurduna qayıdan insanlar xonça bəzəyir, sevinir, şadlanır. Bu mənzərələri çəkib paylaşsınlar. Biz 30 il bu günün həsrəti ilə yaşadıq. Hər dəfə bayram günlərində “o gün olsun, bayramı öz elimizdə, obamızda qarşılayaq” arzulayırdıq. İndi şükür Allaha, müzəffər Ali Baş Komandan, cənab Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə şücaətli ordumuz, şəhid balalarımız, qazilərimiz sayəsində torpaqlarımızı düşməndən azad etdi. Bu əziz günlərdə biz şəhidlrimizi, onların yadigarlarını yad etməliyik. Şəhid ailələri ziyarət olunmalı, ehtiyaclı ailələrə bayram sovqatları çatdırılmalıdır. Nənə-babalarımız bizə bunu tövsiyə edib, bayram süfrəsinə əyləşməmiş nənələrimiz əvvəlcə qonşuya bayram payı aparardı, sonra gəlib evdəkilərə yemək çəkərdi. Biz bu cür ali keyfiyyətlərlə tərbiyə olunmuşuq. İndi bəzən xanlmlarımızın yersiz payalşımlarını görəndə çox təsirlənirəm və təəssüf hissi keçirirəm. Hazırlıq görsünlər, hər bir qadın evinin xanımı, sahibəsidir. Amma hər şeyi - nə yedik, nə yeyəcəyik, mənə filan hədiyyə verilib, deyə paylaşmaq doğru deyil. Buna lüzum görmürəm. İnsan nə qədər təvazökar olsa, bir o qədər ucalar.
