Əbülfəz Elçibəyi tərəfdaşları daşladı, Əkrəm Əylislini də qələmdaşları: Orxan Saffari yazır...

Azərbaycan ədəbiyyatın ən ləyaqətsiz münasibətlərini görən tək yazıçı, çox yəqin, Əkrəm Əylislidir.

Məhz əsərə görə onun qədər tənqid və təhqir hədəfinə tuş gələn ikinci bir yazıçı yoxdur. Amma bu tənqid və təhqirlərdə nə dərəcədə haqq payı var?

Pafosun anası ilə gizli eşq yaşayan “vətənpərvər fahişələr” ona qarşı əmin iddialarla “Vətən xaini”, “Satqın” deməkdən heç vədə çəkinmədilər. Bu, əlbəttə, əxlaqsızlığın son həddi idi.

Əgər doğrudan da Əkrəm Əylisli “vətən xaini”, “satqın olsaydı”, Azərbaycan hakimiyyəti ona bu maddə ilə hələ “Daş yuxular” əsəri çap olunarkən cinayət işi qaldırardı. Yəqin, hər kəs dövlətdən çox bilir-yazıçının “vətən xaini” olduğuna dair əllərində “sübut” var.

Görünür, Əbülfəz Elçibəydən sonra Əkrəm Əylisli də zamanla “çörək verən” kişiyə çevrildi.

Müəyyən adamlar müəyyən zamanlarda ona qarşı olaraq arvad-uşağa yemək də apardılar.

Bir sözlə, Əbülfəz bəyi tərəfdaşları daşlamışdı, Əkrəm Əylislini də qələmdaşları.

Ona qarşı olan vətənpərvər mövqelərin demək olar, hamısı kimlərinsə gözünə girməyə hesablanan mövqe idi, hələ də elədir. Yəni, “mən çıxdaş olunan bu yazıçını bəyənmirəm, milli maraqlarımıza xidmət edirəm.” mesajı.

Bunu müəyyən etmək üçün o adamların kimliyinə, nə işlə məşğul olduğuna baxmaq kifayət edir.

“Nobel almaq üçün erməniləri təriflədi”, “Ermənipərəstdir” kimi iddialar boş, mənasız, əksərən də əxlaqsız intonasiyadır.

Ona görə yox ki, Əkrəm Əylisli həqiqətləri yazmışdı. Heç kim də demir, o, düz deyirdi. Lap belə səhv etmişdi. Amma bu cür münasibət doğru idimi?

Görünür, propaqandaya uyub, təxribatların səmimi köləsinə çevrilib bunca əxlaqsızlıq etməyə də gərək yox idi.

Söz yox, “Daş yuxular” romanı Azərbaycan oxucusunun oxuduğu roman ola bilmədi, hələ uzun müddət də ola bilməyəcək.

Azərbaycan xalqının Əkrəm Əylisliyə nifrəti isə qondarmadır. Bu nifrəti ona deyiblər, özündə yaranmayıb. Elə bir vaxtlar onu “Daş yuxular” romanına görə söyməyə, döyməyə gələn adamların heç biri o romanı oxumamışdı.

Əlbəttə, gün gələcək, Azərbaycan və Ermənistan arasında mütləq şəkildə sülh imzalanacaq. Üstəgəl, səmimi və sifarişli olmaqla məhz bu barışıq naminə yazılar, şeirlər, romanlar yazılacaq. İctimai-siyasi adamlar xalqların dostluğundan tribunalarda tər tökəcək.

Nədir, bəlkə kimlərsə daimi düşmənçilik düşünür? Bax məhz onda, bu proseslər başlayanda da, ortasında da, bitəndə də Əkrəm Əylisliyə vətən xaini deyən yazıçılar, şairlər utanmalı, ruhları narahat olmalı, daha dəqiq, ölüb yerə girməlidirlər.

Orxan Saffari

Gununsesi.info