Əlvida, Ukraynanın Çaplini!

Nə qədər istəməsəm də, Volodimir Zelenski prezident seçiləndən, daha doğrusu, Ukraynada müharibə başlanandan onu Çaplinə bənzədirəm. Düzdür, bir az qüsurlu müqayisədir, amma gəlin dərhal nəticə çıxarmağa tələsməyək, bu yazını sonadək oxuyub görək, niyə mən belə düşünürəm? 

Cümə günü Zelenskinin ABŞ-a gözlənilən səfəri barədə "Sky News"da şərhə qulaq asdıqdan sonra "CNN Türk"ə çevirdim. Bir də gördüm, 5 nəfər kişi (1 aparıcı, 4 ekspert, hələ efiri idarəetmə otağında üzü görünməyən, lakin daim adı çəkilən Zeynəb adlı bir redaktor da varmış) Zelenskinin "KVN" tipli videolarını böyük monitorda seyr edərək, görünməyən Zeynəbdən daha artıq qeybət edir. Çox kədərləndim...

Neçə vaxtdır, Ukrayna və Zelenski haqqında yazmaq istəyirdim. Bəzən məni insanın mövqeyindən daha çox tutduğu mövqedəki hissləri maraqlandırır. Əslində Çaplinin kədərli həyat hekayəsi həm də həyata, insana, sənətə, xüsusilə komediyaya necə yanaşmaq məktəbi idi.  Məsuliyyət tələb edən, hır-hır yox. 

Amma Zelenskinin oynadığı səhnələrə baxdıqca görürsən ki, bu, sənət deyil, komediya da deyil, yəni, sovet rus-yəhudi jarqonçuluğundan o yana keçmir. Lap elə bizim "şən və hazırcavablar", "komedixanalar" kimi. Amma Zelenskinin cizgilərində elə əvvəldən sezilən bir kədər də var...

Əminəm ki, Zelenski prezident kürsüsündə çox acılar çəkib. Haradasa yenə də əminəm ki, taleyin onunla belə oyun oynayacağını bilsəydi, elə səhnədə qalardı - açıq səhnədə. Qapalı siyasət səhnəsi çox məşəqqətlidir. 

O, çox yorğundur. Sonuncu, yaddaqalan siyasi çıxışlarından birində isə məlum olur ki, dünya düzəlmir: Ukrayna uğrunda döyüşlərin iqtisadiyyatı belədir - 320 milyard dollar. 120 Ukrayna, 100 ABŞ, 100 milyard da Avropa və digərlərinin cəmi xərclədikləri. Və bu pula alınan ölüm silahlarından elə danışılır ki, elə bil qoz-fındıqdır. Heyhat, hələ də sülh yoxdur! Bu tərəfdən də Marsa daha tez uçub-çatmaq üçün Ukraynadakı qiymətli metal yataqları istismar olunmalı, borc qayıtmalıdır. Borcverən ayağını dirəyib...

Nədənsə, çağdaş media beynimizə belə bir fikir yerləşdirməyə çalışır ki, Zelenski ümumən səhv edib, Ukrayna batır, heç o tərəflərdə Günəş də çıxmır, lap bugün-sabahlıqdır. Amma bilənlər bilir, Ukrayna nəhəng sənaye, xüsusilə mühüm hərbi-sənaye ölkəsidir. Ukrayna tez dirçələ biləcək resurslara malikdir, həmçinin insan resurslarına: 

"Mən öləndə, məni basdırarsınız,

Yüksək bir təpədə, bir dağ başında.

Elə bir yerdə ki, görünsün yalnız

O gözəl Ukrayna...

...Məni basdırınız, üsyan ediniz,

Qırıb yox ediniz o qandalları".

Ukraynalıların qüruruna inanan bir insan kimi deyirəm, yuxarıdakı sətirlərin müəllifi Taras Şevçenkonun ruhu da bu gün orada savaşan insanlarla eyni mayadandır. 

Elə bu yazımı da şəxsən tanıdığım, gördüyüm bütün qürurlu ukraynalılara həsr edirəm. Hələ də yadıma şəxsən tanıdığım hansısa bir ukraynalı dostumu sala bilmirəm ki, onu nə vaxtsa pessimist görüm. 

Lakin Zelenski çox yorğun görünür. O, səhnədən getmək istəyir, bir gün gedəcək, hamı ona əlvida deyəcək, amma unudulmayacaq, Çaplin kimi...  

Və bir hiss mənə deyir ki, bu gün Zelenskiyə "şən və hazırcavablar"sayağı lağ edənlər, Stalin və NKVD məktəbinin (ruhunun) son həmlələridir, bitəcək. Elə Ukrayna da məhz o yerdən, o mərhələdən sonra dirçəlməyə başlayacaq... 

Məqsəd Nur