Ən zəif çıxış edənlər Kadi ilə Bikalyo idi Aslan Kərimov Atletik ə məğlubiyyətin sirrini açdı

“Qarabağ”ın Çempionlar Liqasındakı zəfər yürüşünə Bilbaoda son qoyuldu. Azərbaycan çempionu səfərdə “Atletik”lə bacarmadı – 1:3.

Bəs “Qarabağ” niyə məğlub oldu, rəqibə hansı komponentlərdə uduzdu, sonrakı oyunların hansında xala ümid edə bilərik? Bütün bu suallar ətrafında təcrübəli mütəxəssislərdən Aslan Kərimovla danışdıq:

“İspan təmsilçisinə qarşı oynayırdıq. Oyundan öncə də qarşılaşmanın hansı istiqamətdə keçəcəyini təxmin etmişdik. Elə ilk dəqiqələrdən rəqibin yüksək təzyiqi ilə üzləşdik. Amma təxmin edə bilmədiyimiz məqam 1-ci dəqiqə tamamlanmamış vurduğumuz qol idi (gülür). Düşünürəm ki, bunu heç kim öncədən proqnozlaşdıra bilməzdi. Rəqib müdafiəçilərin bir-birini anlamaması nəticəsində yaranan fürsətdən istifadə edib erkən qolla hesabı açdıq. Əslində bundan sonra oyunun bizim üçün bir qədər də asanlaşacağını və daha çox qol vəziyyəti yaradacağımızı gözləyirdik. Təəssüf ki, rəqib bizə, demək olar, oynamağa imkan vermədi. Düzdü, bəzi məqamlarda – xüsusən də ardıcıl təzyiqdən sonra rəqibdə müəyyən yorğunluq hiss olunurdu. Həmin anlarda biz əks-hücumlar zamanı təhlükəli vəziyyətlər yarada bilirdik. Lakin bunlardan istifadə edə bilmədik. Əvvəldən də bilirdik ki, bu qədər yüksək təzyiqlə oynayan komanda müəyyən boşluqlar verəcək. Təəssüf ki, həmin boşluqları dəyərləndirə bilmədik. Əvəzində rəqib komanda bizi topla oynamağa qoymadı. Halbuki “Qarabağ”ın oyun fəlsəfəsi məhz topa nəzarət üzərində qurulub. Müdafiəçilər topu alar-almaz rəqib elə güclü təzyiq edirdi ki, top yarımmüdafiə xəttindən irəli – hücuma keçə bilmirdi. Rəqib yarımmüdafiəçilər tez-tez topu ələ keçirir və hər dəfə bundan sonra təhlükəli vəziyyətlər yaradırdılar. Düşünürəm ki, oyun sona qədər bu məcrada davam etdi. Bəxtimiz bir qədər gətirdi ki, Uilyams qardaşları özlərinin ən yaxşı formasında deyildilər. Bu əslində “Atletik”in oyun üslubudu: yüksək pressinqdən sonra topu qazanıb Uilyams qardaşlarından birini təkbətək çıxarmağa çalışırlar. Onlar texniki baxımdan çox güclüdülər, adətən, belə hücumlarla qollar vururlar. Amma bu dəfə uzun müddət oynamayan böyük qardaş İnyaki Uilyams istədiyi səviyyədə deyildi, Niko isə ilk yarının sonlarına yaxın zədələndi. Lakin onların əvəzinə meydana çıxan oyunçular bizə daha çox problem yaratdı. Birinci hissənin sonunda artıq hesab bərabərləşdi. Hesab o hissədə 4:1 və ya 5:2 də ola bilərdi, çünki rəqib çoxlu real qol imkanı qazanmışdı. İkinci hissədə də eyni ssenari davam etdi. Biz təzyiq etməyə çalışsaq da, onlar rahatlıqla oyunu qura bilirdilər. Bəlkə də Yankoviçin yoxluğu meydanın mərkəzində aqressivliyi azaltdı. O daha sıx oynayan, topu yaxşı “qapan” yarımmüdafiəçidi. Markonun yoxluğu Kadi Borgeslə Pedro Bikalyonun üzərinə əlavə məsuliyyət qoydu, amma onlar bu yükün öhdəsindən gələ bilmədilər. Ümumilikdə rəqib 90 dəqiqə ərzində bizə oynamağa imkan vermədi. Üzücü tərəf odu ki, bu qədər çətin oyuna baxmayaraq, biz yenə də heç-heçə edə bilərdik. 84-cü dəqiqədə Kaşuk əks-hücumda real qol vəziyyətinə çıxdı, qapıçını aldatsa da, topu tora sala bilmədi. Düşünürəm ki, oyunun gedişində xüsusi “qırılma anı” olmadı. İlk saniyələrdən etibarən üstünlük rəqib tərəfdə idi. Sadəcə, biz nadir fürsətlərimizdən birini dəyərləndirsəydik, bəlkə də heç-heçə edə bilərdik. Rəqib, doğrudan da, çox yaxşı oyun sərgilədi və sonda 3:1 hesablı qələbə qazandı. Amma məni bir qədər narahat edən məqam tənqidlərin yalnız yerli futbolçuların, məsələn, Elvin Cəfərquliyevlə Toral Bayramovun üzərinə yönəlməsidi. Məncə, bu oyunda ən zəif çıxış edənlər mərkəzdə oynayan Kadi ilə Bikalyo idi. Onların vəzifəsi topu müdafiədən alıb hücumu qurmaq idi, amma bu funksiyanı yerinə yetirə bilmədilər. Rəqib futbolçular ikili mübarizələrin, demək olar ki, hamısında qalib gəlirdilər. Nəriman da bu oyunda potensialını tam göstərə bilmədi. Yarımmüdafiə xətti topu saxlayıb hücumçulara ötürə bilmirsə, hücumçunun da görəcəyi çox şey qalmır. Hücumçu topu özü götürməli olur ki, bu da əlbəttə, çox çətindi. Qarşıdakı oyunlarla bağlı qısaca danışsaq, hesab edirəm ki, “Çelsi” və “Liverpul”, ümumiyyətlə, İngiltərə təmsilçiləri bizim üçün həmişə çətin rəqibdi. İngiltərə premyer-liqasının intensivliyi və səviyyəsi hamıya məlumdu. Hazırda da “Çelsi”nin performansı açıq-aşkar görünür. Bəlkə də əvvəlki illərlə müqayisədə “Çelsi” indi ən yaxşı formasında deyil, Bakıda oynamaq bizim üçün ciddi üstünlüyə çevrilə bilər. Onların uzun yol qət etməsi, yorğun olmaları və Bakıdakı oyunu nə qədər vacib saymaları bizim üçün əlavə üstünlük yarada bilər. Təbii ki, oyun çətin olacaq. Ağır qarşılaşma gözləyirik, amma “Çelsi” ilə heç-heçə edə bilsək, mənim üçün bu təəccüblü olmaz. Hesab edirəm ki, “Qarabağ”ın hücum xətti yetərincə güclüdü, istənilən rəqibə qol vurmaq potensialımız var. Əminəm ki, Bakıdakı oyunda da qol imkanlarımız olacaq. Bu imkanların çox və ya az olması müzakirə mövzusudu. Eləcə də rəqibin bizim qapımız qarşısında yaratdığı vəziyyətlər. Amma ən azı qol fürsətlərimizin olacağına inanıram. Bu imkanlardan nə qədərini qola çevirəcəyimiz isə oyunun axarından asılı olacaq. Qrupdakı digər rəqibləri müqayisə etsək, “Ayaks” nisbətən zəif təsir bağışlayır. Düşünürəm ki, “Kopenhagen”lə birlikdə “Ayaks” bu mərhələnin ən zəif komandalarındandı. Buna görə də “Ayaks” üzərində qələbə qazanacağımıza inanıram. Üç xal bizim üçün çox vacibdi və həmin oyunda bunu reallaşdıra bilərik. Digər rəqibimiz “Ayntraxt”dı. Onların “Qalatasaray”a 5 qol vurmasına baxmayaraq, son iki oyunda da 5 qol buraxıblar. Bu isə müdafiə planında müəyyən problemlərin olduğunu göstərir. Bu da bizim üçün fürsətdi, xüsusən Bakıdakı oyunda “Ayntraxt” üzərində qələbə qazanmaq potensialımız var. “Napoli”yə gəlincə, bu komanda da son oyunlarda çox qol buraxır, məsələn, PSV-yə 2:6 uduzdular. Düzdü, Neapolda oynamaq çətin olacaq, amma bu görüşə də ümidsiz yanaşmaq üçün əsas yoxdu. “Liverpul”la oyun isə, etiraf etməliyəm ki, ən çətin qarşılaşma kimi görünür. Lakin o, sonuncu oyundu. Ümumilikdə hesab edirəm ki, pley-off mərhələsinə yüksəlmək şanslarımız yüksəkdi. Ən azı 4–5 xal toplamaq potensialımız var və bunu bacaracağımıza inanıram”.