Monika Belluççini, Penelopa Kruz, Pərvin... Pərvin Abıyeva niyə dünya ulduzu ola bilmədi?

Kulis.az Orxan İsmayılovun yeni yazısını təqdim edir.

Çağımızda bir aktrisanın sevilib qəbul edilməsi o dərəcədə də çətin deyil. Cəmi bir neçə fotoşəkil, sosial şəbəkədə hansısa obrazda yarımca dəqiqəlik video... və bir andaca hamı onu tanıyır. Bundan sonrakı həyat isə həmin “tanınmaq” duyğusunun davamı olur.

Pərvin Abıyeva Azərbaycanın yeni nəsil aktrisaları arasında ən çox şöhrət qazananlardan biridir və insaflı olub etiraf edək ki, görünüşcə də olduqca xoş təsir bağışlayır. İstər klassik gözəlliyi, istər sosial mediadakı yüz minlərlə izləyici auditoriyası, istərsə də televiziya və kino layihələrində tez-tez görünməsi onu hər zaman diqqət mərkəzində saxlayır. Bəs niyə Pərvin beynəlxalq şöhrət qazanmağı bacarmayıb? Onun istedadı, daxili potensialı bu səviyyəyə çatmaq üçün yetərlidirmi?

Pərvin Abıyeva müasir estetik standartlara cavab verən, kinematoqrafik simaya sahib bir qadındır. Onun duruşu, jestləri, mimikası və kameraların obyektivi qarşısındakı rahatlığı ona müəyyən bir vizual güc verir. Lakin, əziz oxucu, sizə bir sirr açım: gözəllik ulduzluq üçün yalnız vizit kartıdır, pasport deyil. Kino tarixində gözəllik hər zaman ulduz olmağın şərti yox, sadəcə vasitəsi olub. Məsələn, Odri Hepbern, Penelopa Kruz və ya Monika Belluççini götürək, onlar gözəllik cəhətdən Pərvindən heç də geri qalmayıblar, lakin onların gözəlliyi xarizma və daxili zənginliklə tamamlanıb. Pərvində isə bu "komplekt"dəkilərdən şübhəsiz ki, hansısa çatışmır.

Bəs istedad? Abıyeva yetərincə istedadlıdırmı? Onun aktyor oyununa “pis” demək haqsızlıq olar. O, verilən ssenarini oxuyur, hiss edir, ekran qarşısında təbii və inandırıcıdır.

Amma istedad yalnız obrazın içinə girmək deyil, özünü içindən çıxarıb o obraza təslim etməkdir. Bu, teatr məktəbində tərləyən aktyorun, səhərdən axşama qədər güzgü qarşısında “özgə adam” olmağa çalışan sənətkarın yoludur.

Pərvin bu yolun kənarında, yalnız kənarında gəzir.

Pərvin, əsasən, yerli seriallarda və komediya yönümlü filmlərdə çəkilib. "Ay, brilliant", "Gecə qonağı", "Xənnas" kimi filmlər onun kinematoqrafik portfelinin nümunələridir. Bu filmlərdə o, cəlbedici, emosional və stereotip qadın obrazlarını oynayıb. Lakin rol seçimləri onun aktyor diapazonunu nümayiş etdirməyə imkan verməyib. Dram janrında psixoloji dərinlik, transformasiya və daxili konflikt tələb edən rollar isə onun bioqrafiyasında azlıq təşkil edir.

İndi isə ən vacib sualı verək və bu suala cavab axtarmağa çalışaq: Pərvin Abıyeva niyə dünyəvi aktrisa ola bilməyib?

Əvvəlcə onu deyək ki, Pərvin çəkildiyi bütün obrazlarda azərbaycanca danışır, yəni dünya ilə tam şəkildə ünsiyyət qura bilmir. İstedad nə qədər lokal dildə danışsa da, şöhrət çoxdilli bir varlıqdır. Artıq səssiz kino dövrü deyil və aktyor təkcə oyunu ilə yox, nitqi, söhbəti də tanınmalıdır.

Beynəlxalq şöhrət təsadüf nəticəsində olmur. Onun üçün peşəkar əlaqələr, riskli seçimlər və sənətkarcasına idarə olunmuş təxəyyül lazımdır. Pərvin isə əksər azərbaycanlı sənət adamları kimi buna nail ola bilməyib.

Bəzən insan öz sənətində ustalığın zirvəsinə qalxmaq istəmir, çünki orada tənha olacağından qorxur. Pərvinin seçimi də daha sosial, daha məhəlli və "öz auditoriyası olan" bir aktrisa kimi yaşamaqdır. Dünyəvi sənətkar olmaq isə böyük səbir, risk və bəzən də itkilər tələb edir.

Ona görə də Pərvini Berlində, Kannda görmək, adını "The New Yorker" jurnalında oxumaq arzusu indiki vəziyyətdə sadəlövhlükdür.