Şəlalə Camal: Hər gün səssiz üşüdüm...

"Həyat necə xoşdu" - dedim,
"Bu nə cavan yaşdı" - dedim,
Sənə "qəlbim boşdu" - dedim,
Demədim ki, gir ürəyimə,
Demədim ki, qır ürəyimi.

Baxışımda şimşək çaxdı,
Gözlərimdən yağış axdı,
Bu ürəyimdə darıxdı,
Demədim "darıx ürəyimə".
Demədim ki, vur ürəyimi.

Hər gün səssiz üşüdüm,
Hər gün həsrət düşündüm.
Bu dünya da beş gündü,
Demədim ki, gəl ürəyimə,
Demədim ki, yar ürəyimi.