Şəlalə Camal: Mən öz hekayəmi yaza bilmədim

Bağışla, kədərin içindən düşüb,
Mən sənin yolundan aza bilmədim.
Sənə milyonlarla cızmaqaram var,
Mən öz hekayəmi yaza bilmədim.

Dərib gətirmişdin bənövşələri,
Mən də sanırdım ki, mənə də düşə.
Nə mən düşmən idim, nə mənə düşdü,
Mən öz oyunumu yoza bilmədim.

Uşaqtək gülürdüm eşqin üzünə,
Sanırdım cahan da, dünya da yazdır.
Ağlatdı üzümü gülən görənlər,
Mən belə dövranı sezə bilmədim...