32 il sonra atasının dağıdılmış məzarını tapan Xocalı sakini: “Barmaqlarını necə qırıq qırıq etmişdilərsə...“

“Bu hadisələr hələ fevralın 26-na qədər baş verirdi. Gündə qırğın-qiyamət idi. Biz bilmirdik ki, Xocalı əldən gedəcək və orada son günlərimizi yaşayacağıq. Hər axşam zirzəmilərə yığışırdıq. İşıq yox idi, çıraq ümidinə qalmışdıq. Bir dənə motor işlədirdilər ki, nəsə baş versə biz camaata xəbər etsinlər. 25-dən 26-na keçən gecə mən o dəhşətli günləri yaşamışam. Biz Qarqar çayını keçib meşəyə girdik, 5 gün atışmada, yolları aza-aza ayaqyalın Ağdama gəlib çatdıq. Bizimlə gələn əksər Xocalı sakinləri əsir düşdü, nə qədər cavanlarımız şəhid oldu. İndiki qar deyildi yağan.. Göydən sanki bəla yağırdı.. Nə qədər danışsam da fikirlərimi ifadə edə bilmirəm. Xalam qızı Elnarə Aslanova əsir, xalam oğlu, Milli qəhrəman Araz Səlimov şəhid oldu. Onun barmaqlarını necə qırıq-qırıq etmişdilərsə xalam oğlunun meyitini təkcə xalından tanıdı.. Qocalara, əliyalın xalqa, uşaqlara əl qaldıran millət millət deyil. Yaxın qohumlarımızdan bir neçə nəfər şəhid olub, bir neçəsi də əsir düşüb”

Bunu Moderator.az-a açıqlamasında Xocalı sakini Səadət Zeynalova deyib. O daha sonra əlavə edib:

“Mən Xocalıdan çıxanda 23 yaşım var idi. İndi isə 56 yaşım var. Bu gün çox sevincliyəm ki, artıq Xocalıdayıq, orada evlə təmin olunmuşuq. Öz ata yurdumuzdayıq. Xocalını gəzdim, ata yurdumu ziyarət etdim. Xocalını bir günə qoymuşdular..32 il sonra atamın dağıdılmış məzarını tapıb, ziyarət etdim. Dedim ki, ata, ruhun şad olsun, biz artıq Xocalıdayıq. Atama ilk dəfə quran oxutdum. Qardaşımı görüntülü yığırdım ki, mənə izah etsin ki, bizim evimiz haradadır? Evimizdən bir daş belə tapa bilmədik. İllər, əsrlər keçsə də biz Xocalı soyqrımını unutmayacağıq. Unutmuruq, unutdurmağa da qoymuruq. Xocalıların yarası yavaş-yavaş sağalacaq. Çünki qəhrəman oğullarımız tökülən qanları yerdə qoymadılar” deyə Xocalı sakini bildirib.