Makedoniyalı İsgəndər və milçəklərdən xilas eliksiri

Eldəniz QULİYEV
Belə rəvayət edirlər ki, Makedoniyalı İsgəndər yol kənarında uzanmış bir xəstə görür, yaxınlaşıb soruşur:

- Sənə nə kömək edə bilərəm? Nə arzun, istəyin varsa, de, yerinə yetirim.
Xəstə cavab vermir.
İsgəndər bu dəfə amiranə səslə dillənir:
- Çəkinmə, de! Mən Makedoniyalı İsgəndərəm, dünyanın ən böyük sərkərdəsi. Ürəyin nə istəsə sənə verə bilərəm!..
Xəstə:
- Mümkünsə, canımı bu andır milçəklərdən qurtar, - deyə zarıyır, - lap təngə gətiriblər məni...
İsgəndər bir qədər fikirə gedir, sonra:
- Elə şey istə ki, icrası mümkün olsun, - deyir. - Bunu bacarmaram...
Xəstə azacıq dikəlib kinayə ilə:
- Adi milçəklərlə bacarmırsansa, sənin böyük sərkərdə olmağınnan nə fayda?.. - deyir.
Sözümün canı budur ki, indi biz neynəməliyik, yaxud daha nə etməliyik ki, canımıza daraşan həşərat-məmurlardan qurtulaq?
Düzdür, Makedoniyalı İsgəndər zamanından fərqli olaraq, günümüzdə həşərat və milçəkləri məhv etməkçün cürbəcür "dixlorofos"lar var. Hətta bu "dixlorofosların" çoxusu əyninə müxalifət qiyafəsi geyinib... Amma nə yazlq ki, bizim dövrdə adı Koroğlu, atası isə Həmzə olanlar çoxluq təşkil eləyir. İt yiyəsini tanımayan belə bir əndirabadi məkanda və belə bir mütəqəlqəl zamanda nə etmək olar ki?..
Gərdişi-dövran elə gətirib ki, biz, deputatı sələmçilik, məmuru gülənçilik, naziri düçmənçilik, polisi dilənçilik, digərləri isə digər-digər "çilik-çülük" olmuş bir məmləkətdə yaşamağa məhkum edilmişik... Atmilçəyi kimi üstümüzə hücum çəkib, həyatımızı göy əskiyə bükən təpəgöz məmur zümrəsindən necə qurtulub xilas olaq?.. Doğrudanmı bu, qeyri-mümkün olan bir zaddır?..
Bax, mən ölü, siz diri, bizdən savayı dünyanın harasında görünüb ki, koru gördüyünə görə, karı eşitdiyinə, lalı isə dediyinə görə həbs etsinlər... (?!). Köpəyoğlunun absurdu!..
Elə Kərəmi də bu yerdə ağlamaq tutur və adam az qalır var gücüylə bağırsın ki,:
Eheey! Ay cənab qanadlı dəvələr, siz nə hoqqa çıxarırsınız?! Bir dayanın, bir toxdayın, bir yan-yörənizə baxın, - əcnəbilər göydə balonlarla uçur ey!..
Bəli, məhz elə bu məqamda, məhz elə bu yerdə adam az qalır, "daş atıb başını tutsun" və haray qoparsın ki:
- Ehhheyy! Ay taxtabaş uşağı, niyə anlayıb dərk eləmirsiniz, niyə qanmırsız ki, HƏYAT - müvəqqəti MƏKAN, ömür isə - axıb gedən ZAMANdır. Və bunların hər ikisi gözlə qaş arasında əsirdilər...
Görəsən, bəzi insanlar nə səbəbə və hansı haqla zamanı da, məkanı, hətta ölümü belə zəhər tuluğuna çevirmək şakərinə tutulublar? Bu nadir (bəlkə də şeytani) "istedad" sahibləri hansı materialdan və hansı bətində yaranır axı?..
Ay başınıza dönüm, deyin görək, heç belə məmləkət olarmı? Heç belə gün-güzaran, belə xalq olarmı?.. Məmləkət əhali ağzına su alıb susduqca, öz taleyinə biganə yanaşaraq hər əzaba, hər haqsızlığa dözdükcə... hakimiyyət şirəyə gələn milçək kimi, daha çox sevinir, daha çox həvəslənir-nəfslənir. Bə nə bilmişdiz, camaatın mütiliyi, mağmınlığı, fil qulağına olan "platonik" sevgisi, habelə, özünə qazdığı xof səngəri və sairə və ilaxır genetik bədbəxtliklər özbaşına yaranmır ki!..
Bəzi-bəzi hüquq-mühafizə orqanları aqronoma çevrilib əhalinin başında turp əkir...
Kütləvi informasiya vasitələri camaatın başını qatır...
Yaltaq-yalaq politoloq-ekspertlər millətin başının altına yastıq qoyur...
Yalançı müxalifət vətəndaşların başını bişirir...
Səhiyyə və təhsil başbilənləri öz başını girləyir.
Məhkəmələr isə hamının başına məzhəkə oyunu açır...
Və bu "milçək yığını" əmindir ki, başlı-başına qalmış millətin başı boşdur!..Yəni nə istəsən edə bilərsən - heç kim etiraz-filan eləmiyəcək!..
"- Lap belə etiraz etsən nə olasıdı ki?.." - Bu, son zamanlar taleyi ilə barışmış bədbin insanların ən çox səsləndirdiyi cavababənzər sualdır... Ayrı-ayrılıqda hamı güman edir ki, o, təkdir, tənhadır. Və elə tək-tənha olduğunu zənn etdiyinə görə də ümidsizliyə qapılır. Bəli, biz günahın (əgər buna günah demək olarsa) özümüzdə, yəni hər birimizdə olduğunu həzm edə bilmirik. Çünki biz uzun müddət bir-birimizin arasında körpü əvəzinə divar tikmişik və qətiyyən bunun fərqində olmamışıq. Təbii ki, indi də, nəticə olaraq, "öz cəzandı, çək Balaş" - acı gerçəkliyilə üzbəsurət qalıb tunelin sonundakı işığı görə bilmirik...
Amma çarə var! Çıxış yolu, xilas eliksiri var, özü də bu, çox sadə bir yoldur:
Və bu YOL böyük yanğını söndürməkçün dimdiyində su daşıyan fədəkar quşcığaz fenomendir!
P.S. Yəqin, arif adamlar işarədən qandılar; çünki hər qəliz və mürəkkəb məsələnin məğzi, əslində, çox sadə olur!..