Mərdəkanda qanlı gecə: nələr və necə oldu? şahidin gözü ilə

Heç vaxt düşünməzdim ki, U-21-in oyunu bu dərəcədə dramatik keçər. Ötən gün 21 yaşadək futbolçularımız “Liv Bona Dea Arena”da şotland həmyaşıdları ilə oynadı, 6 qol vuruldu, qalib bəlli olmadı. Bəlkə də oyundan əvvəl hesabın 3:3 olacağını desəydilər, hamımız sevinərdik. Amma hadisələrin axarı elə gətirdi ki...

Meydanda futbol yox, döyüş gedirdi. Bir neçə dəfə dava-qırğına görə oyun dayandı. Kimin yumruğu kimin üzündə idi, bilinmirdi. Rəqibin oyunçuları ehtiyatda qalan futbolçularımızı belə qıcıqlandırmaq üçün əlindən gələni edirdi. Hesab 1:2 olanda rəqib qırmızı vərəqə aldı, dərhal hesabı bərabərləşdirdik. Gözləyirdik ki, üstünlük yığmamızın tərəfinə keçsin. Lakin oyun elə davam etdi ki, sanki azlıqda qalan tərəf biz idik. Elə oldu ki, şansımız hesabına əks-hücumda qol vurduq. Amma hesabı qoruya bilmədik. Rəqib 3-cü qolu vurandan sonra isə qapıçıları Ruarid Adams ehtiyat skamyasında olan futbolçularımızı, məşqçilər korpusunu qıcıqlandıran hərəkətlər etdi. Bu hadisə 4-cü hakimin gözü qarşısında baş verdi.
Son 5 dəqiqədə gərginlik son həddə çatmışdı. Matç bitəcəyindən sonra davanın qaçılmaz olduğu görünürdü. Belədə ümid yalnız polisə, təhlükəsizlik qüvvələrinə idi ki, onların da sayı çox deyildi. Referi final fitini verən ərəfədə hər iki tərəfin texniki zonasındakı futbolçular elə dayanmışdılar ki, finalda son penalti vuruşundan sonra sevinmək üçün meydançaya necə atılırlarsa, elə atılacaqları görünürdü. Belə də oldu. Amma sevinməyə yox, dava-dalaşa. Kütləvi dava-dalaşa. Bir sözlə, aləm dəydi bir-birinə. Xəyal əlini şüşəyə vurdu, qırdı. Öz əli qan içində oldu, hakim qırmızı vərəqə göstərdi.
Oyundan sonra bir neçə jurnalist Xəyal Əliyevi gözləyirdi ki, həm gözəl oyunu, həm də oyundan sonra başverənlər haqda fikrini öyrənsin. Axı 2 qol vurub, rəqibə bir qırmızı vərəqə aldırıb. Xəyal isə qaça qaça meydançanln içindən gedərək digər çıxışdan çıxdı. Əvəzində AFFA-nın İnformasiya və İctimaiyyətlə Əlaqələr departamentinin baş mütəxəssisi Ağadadaşı az qala zorla gətirdi, həmkarlarım isə onun yox, Xəyalın gəlməsini tələb etdi. Ağadadaş açıqlama verməyəcəyini bilib sevincək, qaçaraq meydandan çıxdı.
Xəyal, niyə mediadan qaçırsan? Nə vaxta qədər qaçacaqsan? Etdiyin hərəkət nə dərəcədə düzgündü? Futbolçularımıza futbolu azdan-çoxdan öyrədə biliblər. Bəs mədəniyyət? Bu harda öyrədilir? Hansısa futbolçu almanı dişləyib yerə atmışdı. Özü də düz zibilqabının yanında. Ayıb deyilmi?
MÜZƏFFƏR QULUZADƏ