“O, yaxşılıq etməyi sevirdi” şəhid Kamal Məmmədovun anası oğlunu xatırlayır

Balakən, 17 oktyabr, Mustafa Dadaşov, AZƏRTAC

Ailədə dörd uşaq böyüyüb. Onların ən kiçiyi Kamal idi. Tanıyanlar onu ərköyün, dəcəl, eyni zamanda, məğrur və mərd bir uşaq kimi xatırlayırlar. Söz götürməyi sevmirdi, hamıya yaxşılıq etməyə çalışırdı. Vətənə, doğma kəndinə dərin sevgisi ilə seçilirdi. Ailənin kəndin dağlıq hissəsində bağ sahəsi var. Hər yay ailə üzvləri orada qalırdı. Kamal ora gələn qonaqları çaydan keçirir, “Pəri qalası” adlanan tarixi abidəyə aparır, onlara kənd haqqında danışırdı.

Kamal Məmmədov 1998-ci il iyulun 30-da Balakən rayonunun Qullar kəndində anadan olub. O, Qullar kənd tam orta məktəbində, Balakən şəhəri Humanitar və texniki təmayüllü liseydə, daha sonra isə Azərbaycan Texniki Universitetinin Maşınqayırma və robototexnika fakültəsində təhsil alıb. Subay idi.

2020-ci ilin iyulunda Kamal hərbi xidmətə çağırılıb. Sentyabrın 27-də başlayan Vətən müharibəsində Talış kəndi və Suqovuşan istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edib. Oktyabrın 16-da Suqovuşan döyüşləri zamanı qəhrəmancasına şəhid olub.

“Yaxşılıq etmək onun içindən gəlirdi”, - deyə şəhidin anası Zümrüd Məmmədova AZƏRTAC-ın bölgə müxbiri ilə söhbətində bildirib.

Məmmədovlar ailəsi müharibəyə iki oğul göndərib. Kamalın qardaşı Amal da könüllü olaraq eyni istiqamətdə döyüşüb. Onlar bir-birindən xəbərsiz Vətənin azadlığı uğrunda vuruşublar.

Zümrüd Məmmədova oğullarının qəhrəmanlığından qürurla danışır: “2020-ci ilin iyulunda Tovuz döyüşlərində general Polad Həşimov şəhid olanda oğullarımın içində düşmənə qarşı nifrət daha da alovlandı. Deyirdilər ki, biz şəhidlərimizin qisasını almalıyıq. Kamalın 22 yaşı əsgərlikdə tamam olmuşdu. Üç ayın əsgəri olsa da, cəsarəti ilə seçilirdi. Bir dəfə zəng edib dedi ki, ana, məni komandir qoyurlar. Mən də dedim ki, bala, sən hələ yenisən. Liderlik ruhu onda uşaqlıqdan var idi”.

Anası Kamalla son dəfə oktyabrın 13-də danışıb: “Dedi ki, Talışdayam, öz torpaqlarımızdayam. Sonra Suqovuşana aparıblar. Qardaşı ilə eyni istiqamətdə idilər, amma bir-birindən xəbər ala bilmirdilər. Hiss edirdik ki, vəziyyət çox ciddidir”.

Oktyabrın 16-da Zümrüd ana qonşu şəhidin üç mərasimində idi. Elə həmin gün o da şəhid xəbərini aldı: “Evə çağırdılar. Dedilər ki, Kamal şəhid olub. Donub qaldım. Qışqırmaq istədim, amma kənd artıq bilirdi... O günləri xatırlamaq çox ağırdır. Fəxr edirəm ki, oğullarım da 30 ildən artıq işğal altında qalan torpaqların azadlığı uğrunda döyüşüblər”.

Şəhid anası gənclərə təvsiyə verir: “Gənclər vətənpərvər olmalıdır. Hara getsələr də, Azərbaycan kimi ölkə yoxdur. Şəhidlik ən uca zirvədir. Vətən varsa, şəhid də olacaq. Şəhid varsa, Vətən yaşayacaq”.

Şəhidin bacısı Ayişə Məmmədova da qardaşını qürurla xatırlayır: “Uşaq vaxtından vətənpərvər idi. Əsgərliyə getməzdən əvvəl tez-tez “Ana, mən şəhid oldum” mahnısını oxuyurdu. Anam əsəbiləşirdi, o isə gülümsəyirdi. Sevdiyi xörəyi yeyəndə “bəlkə, sonuncu dəfədir” deyirdi. Xidmətdə olarkən dostu ona zəng edib “dekabrda diplomumuzu birlikdə alarıq” deyib. Kamal isə cavab verib ki, məni gözləmə. Mən bura şəhid olmağa gəlmişəm. Elə də oldu...”

Vətən müharibəsi şəhidi Kamal Məmmədov Balakən şəhər Şəhidlər xiyabanında dəfn olunub. Azərbaycan Prezidentinin Sərəncamı ilə o, ölümündən sonra “Vətən uğrunda” və “Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif edilib.