Özgür Özəl yenidən CHP sədri seçildi: Türkiyə siyasətində yeni dönəm
Gununsesi portalından verilən məlumata görə, Icma.az xəbər yayır.
21 sentyabrda Türkiyənin Cümhuriyyət Xalq Partiyasının növbədənkənar qurultayında Özgür Özəl yenidən partiyanın sədri vəsifəsinə seçildi. Özgür Özəl yeganə namizəd olaraq 835 səs aldı.
21 sentyabrda Türkiyə siyasəti müxalifətin konsolidasiyası ilə bağlı yeni siqnal aldı. Özgür Özəl yekdilliklə Cümhuriyyət Xalq Partiyasının sədri vəzifəsinə yenidən seçildi və bu hadisənin Türkiyə siyasəti üçün çox böyük önəmi var.
Ərdoğanın ən böyük müxalif qüvvəni zəiflətmək və parçalamaq üçün göstərdiyi bütün cəhdlərə baxmayaraq, CHP Türkiyə siyasi səhnəsi üçün nadir sayılan birliyi nümayiş etdirdi. Son illərdə CHP-nin daxilində yaşanan gərginliklər davamlı olaraq partiyanı parçalayaraq zəiflədirdi və bu proseslər birmənalı olaraq Ərdoğanın maraqlarına cavab verirdi.
21 sentyabrda baş verənlər Ərdoğan üçün narahatedici siqnal oldu. Türkiyənin Prezidenti indiyədək müxalifətinin əsas probleminin məhz parçalanma, bitib-tükənməyən mübahisələr və bloklararası rəqabətə öyrəşmişdi və bundan hərtərəfli istifadə edirdi.
İndi isə, Kamal Kılıçdaroğlunun gedişindən sonra CHP təkcə yenilənmək deyil, həm də davamlılığı qorumaq, bir liderin ətrafında birləşmək qabiliyyətini nümayiş etdirir. Bu isə Özgür Özəli partiyanın müxtəlif qanadlarını birləşdirə bilən siyasi fiqur kimi səciyyələndirir.
Son aylarda CHP-nin reytinq artımı Türkiyədə dərinləşən sosial-iqtisadi böhranla üst-üstə düşür. İnflyasiya, milli valyutanın dəyərdən düşməsi, biznesin çətinlikləri və gənclər arasında artan narazılıq müxalifət üçün münbit zəmin yaradır. Təhdidi dərk edən Ərdoğan isə repressiv alətlərə yenidən üz tutur: siyasi rəqiblərin məhkəmə təqibi, müxalif fəallar, jurnalistlər və siyasi liderlər barəsində cinayət işlərin qaldırır. Faktiki olaraq icra hakimiyyətinə tabe olan məhkəmə sistemi siyasi mübarizənin əsas alətinə çevrilir.
Lakin bu taktikanın ikili təsiri var. Bir tərəfdən, o, müxalifət strukturlarının fəaliyyətini çətinləşdirir, onların bölgələrdə işləmək və müstəqil gündəm formalaşdırmaq imkanlarını məhdudlaşdırır. Digər tərəfdən, həddindən artıq təzyiq çox vaxt əks nəticə doğurur, təqib olunanlara rəğbət artır və tərəddüd edən seçicilər arasında hakimiyyət əleyhinə əhval yüksəlir. CHP üçün bu, bütün maneələrə baxmayaraq, cəmiyyətin maraqlarını və demokratik prinsipləri müdafiə edən bir partiya obrazından yararlanmaq imkanıdır.
Beləliklə, Özgür Özəlin yenidən seçilməsi sadəcə partiyadaxili hadisə deyil, Türkiyə siyasətində simvolik dönüş nöqtəsidir. CHP uzun müddətdən sonra ilk dəfə yeni birlik ortaya qoyur, Ərdoğan isə artıq əvvəlki qədər səmərəli olmayan köhnə üsullara söykənir. Qarşıdakı aylarda müxalifətə təzyiqlərin güclənməsi gözlənilsə də, eyni zamanda ana müxalifətin səfərbərlik potensialının artması ehtimalı da böyükdür.
Kamran Cəfərov


