Qurban Qurbanov: çəpikdən təpiyə qədər...

Qurban Qurbanov həmin o “məşum” 28-ci dəqiqədə planşetlə top kimi davranıb dəqiq zərbə ilə çilik-çilik edəndə mən də bir an çaşıb qaldım.

Ağlıma gələn ilk fikir bu idi ki, əşşi, futboldu da, emosiyasız olmur. Oyun bitdi, minimal fərqlə uduzan “Qarabağ” kuboku qazanmaq şansını çətinə saldı, epizodun videoyazısına baxmaq imkanım oldu. Amma təkcə videoyazıya yox, həm də son vaxtlar “Qarabağ” və Qurban Qurbanov ətrafında yaşananlara. Beləliklə, cəmi bir il əvvəl hər kəsin çəpik çaldığı baş məşqçi bu gün planşetə, əslində isə onu qəzəbləndirən kimlərəsə, nələrəsə təpik vurur...
Bəribaşdan deyim ki, Qurban bəyin emosiyalarını məhz belə ifadə etməsi şəxsən məni təəccübləndirmədi. Bütün ölkəyə səs salan daha qəribə hərəkətləri olub; özü də bilir, idman jurnalistikasının saç-saqqal ağardan nümayəndələri də. Gəlin əvvəlcə bu məqamı razılaşdıraq: penalti təyin olunan kimi belə hərəkət etməyin heç bir məntiqi izahı yoxdu. Yetərincə legitim penaltidi, qol olsa belə, sənin və komandanın oyunu xilas etmək üçün vaxtın var, hələ mən aprelin 23-də keçiriləcək cavab görüşünü demirəm.
“Qarabağ”ın “sükanı arxasında” 17-ci ilini tamamlamağa hazırlaşan Qurban bəy etiraf etsə də, etməsə də, ölkədaxili turnirlərdə məğlubiyyətləri qəbul etmək onun üçün get-gedə çətinləşir. Bəli, “Zirə” ilə xal fərqi o qədər böyükdü ki, ağdamlıların tezliklə növbəti çempionluğu rəsmiləşdirəcəyinə şübhə etməyə dəyməz. Amma yeni nəsil məşqçiləri get-gedə Qurbanova daha inadla müqavimət göstərir, ona “əlcək atır”, gec-tez “taxtını laxladacaqları” ilə bağlı siqnallar verirlər. Və ortada Qurban bəyin məhz “Araz-Naxçıvan”la martın 8-də keçirilən oyundan qalan kəskin narazılığı var. Onda Felipe Santos qovuldu, dava düşdü, oyundan sonra “Qarabağ”ın oyunçularına cəza yağdı, çoxları münaqişənin böyüməsinə görə Naxçıvan yox, Ağdam klubunu qınadı. Hələ bir qədər irəli gedib həmin gün, yəni martın 8-də qızışdırıcı rolunu oynayan Benzyanın bu dəfə “yanması” arasında hansısa səbəb-nəticə əlaqələri də axtarmaq olar. Amma bütün bunları hələlik bir kənara qoyaq.
Mən məşqçi, bundan da çətin sınaqlarla üz-üzə qalmış futbol adamı Qurban Qurbanovu iliyimə-sümüyümə qədər anlayıram, emosiyalarını məhz bu şəkildə ifadə etməsini, planşeti çilikləməsini qəbul edirəm. Amma bu hərəkəti edən həm də AFFA İcraiyyə Komitəsinin üzvüdü, milyonlarla azərbaycanlının büt, ideal, tövbə-əstəğfürullah, Allah kimi baxdığı biridi. O, Azərbaycan futbolunun obrazını dəyişib, bacarıqlı mühəndis kimi gerçək bir “qələbə maşını” qurub, Azərbaycan futbolundan söz düşəndə indi ən çox işlədilən ifadələrdən biri də budu: “Qarabağ” və başqaları”. Bu üzdən hər şeyi etmək, istənilən cür davranmaq lüksü yoxdu!
Qurban bəy müxtəlif komandaların hakimiyyəti dövründə iki dəfə İcraiyyə Komitəsində yer alıb və mən hər dəfə bunun əleyhinə olmuşam. Sadə, primitiv şəkildə anlatmağa çalışacam: eyni şəxsin həm gündəlik icra, həm də qanunverici fəaliyyətlə məşğul olması absurddu, anlaşılmazdı, nonsensdi! Yox, sadəcə, baş məşqçi olsun, onda planşeti təpikləməsi də anlaşılacaq, başqa demarşları da. İndi isə qəribə durum yaranıb: AFFA İntizam Komitəsi Qurban bəyi – özündən yuxarıda dayanan orqanın təmsilçisini cəzalandırmalıdı. Mən ölüm, bu necə olur ki? 21-ci əsrin 25-ci ilində demokratiya oyunu oynayırıq, ya nə?
...Öz aramızdı, planşetə zərbə mükəmməl idi. Sanki Qurbanov serblərin qapısından ikinci topu keçirirdi!
HUŞƏNG