Səhnəmizin kralı Faiq Ağayev Orxan Saffari yazır…

Bəlkə də, Azərbaycan mədəniyyətində çatışmayan ən vacib bir məsələ məhz elitanın olmamasıdır.

Qəribədir, nədənsə, yaradıcı adamlarımız elita ola bilmir, həm əməlləri, həm danışıqları, həm də elə oxumaqları ilə əksərən məişət müstəvisində var-gəl edirlər.

Bu mənada, Faiq Ağayev Azərbaycan musiqisinin tək-tük elita ola bilən şəxslərindəndir.

O, Azərbaycan estradasının kralıdır.

O, ömür uzunu “manıs” olmayan, kübarlıq, intellekt nümunəsidir.

O, kütlənin arxasınca gedən yox, kütləni arxasınca aparan sənətkardır.

Xüsusilə müasir dövrdə Azərbaycan musiqisinə səviyyə, sanbal gətirmək asan iş deyil.

Faiq Ağayevin bir missiyası da məhz budur.

Azərbaycan musiqisində bir Faiq Ağayev var, ancaq elə çatışmayan məsələ də Faiq Ağayevlərin olmamasıdır.

Zaman dəyişdi, ritmlər sürətləndi, aranjimanlar ucuzlaşdı, amma o, öz tonalitesini qorudu.

Faiq Ağayev bu mənada təkbaşına orkestr musiqisidir.

O, tək bir alətin səsi deyil. Onun davranışında skripkanın intizamı, fortepianonun ölçüsü, nəfəsli alətlərin məsafəsi var.

Onun orkestr olması da təsadüf deyil. Çünki orkestr səsin çoxluğu yox, məsuliyyətin bölgüsüdür. Hər alət öz yerini, öz vaxtını, öz həddini bilir.

Faiq Ağayevin sənətində də bu hədd anlayışı var. O, heç vaxt səsinin gücünü mədəniyyətin əvəzinə qoymadı. Gücü intonasiyaya tabe etdirdi, populyarlığı zövqün altına saldı.

Bu isə estradada nadir haldır: adətən zövq populyarlığın ardınca sürünür.

Odur ki, yaşasın səhnəmizin kralı, heç zaman köhnəlməyən Faiq Ağayev.

Yaşasın ki, Azərbaycan musiqisinin də nəfəsi yenilənsin.

Orxan Saffari

Gununsesi.info