“Şimali Azərbaycanın XIX XX əsrin əvvəlləri tarixinin araşdırılmasında yeni meyillər” dəyirmi masa
Azertag portalından verilən məlumata görə, Icma.az xəbər yayır.
Bakı, 8 oktyabr, AZƏRTAC
AMEA-nın A.A. Bakıxanov adına Tarix və Etnologiya İnstitutunda “Şimali Azərbaycanın XIX–XX əsrin əvvəlləri tarixinin araşdırılmasında yeni meyillər” mövzusunda dəyirmi masa keçirilib.
Bu barədə AZƏRTAC-a institutdan məlumat verilib.
Elmi işlər üzrə direktor müavini, tarix elmləri doktoru İlqar Niftəliyev XIX əsrin əvvəllərindən etibarən Şimali Azərbaycanın çar Rusiyası tərəfindən işğalının bölgənin siyasi, iqtisadi, sosial və mədəni inkişafında köklü dəyişikliklərə səbəb olduğunu söyləyib. Bildirib ki, həmin dövr yalnız işğal və idarəçilik aspektindən deyil, həm də milli özünüdərk, ictimai-siyasi hərəkatların formalaşması və maarifçilik ideyalarının yayılması baxımından xüsusi əhəmiyyət daşıyır.
İlqar Niftəliyev son illərdə arxivlərin açılması və yeni sənədlərin elmi dövriyyəyə daxil edilməsinin həmin dövrün daha dərindən və obyektiv şəkildə öyrənilməsinə imkan yaratdığını vurğulayıb. Qeyd edib ki, uzun illər ərzində təhrif edilmiş və ya siyasi sifarişlər əsasında təqdim edilmiş faktlar indi daha real və sənədlərə əsaslanan şəkildə tədqiq olunur.
O bildirib ki, postkolonial yanaşmaların Azərbaycan tarix elminə təsiri də getdikcə artır. Çar Rusiyası və daha sonra sovet rejimi dövründə yürüdülən siyasətin milli kimlik və mədəniyyətə təsiri bu gün daha geniş müzakirə edilir. Bu tarixi mərhələ həm də milli özünüdərkin və ziyalı təbəqəsinin formalaşması dövrü kimi xarakterizə olunur. Həmin dövrdə yaranan milli ideyalar, siyasi təşkilatlar və maarifçilik hərəkatı sonrakı mərhələlərdə Azərbaycanın müstəqillik ideyasının təməlini qoyub.
İclasda “XIX–XX əsrin əvvəlləri tarixinə dair yeni araşdırmalar”, “Şimali Azərbaycan sənayesinin XIX–XX əsrin əvvəlləri tarixinə dair yeni araşdırmalar” və “XIX–XX əsrin əvvəlləri Şimali Azərbaycan mətbuatının tarixinə yeni baxışlar” adlı məruzələr dinlənilib.
Qeyd olunub ki, son illərdə Şimali Azərbaycanın XIX–XX əsrin əvvəlləri tarixinin araşdırılmasında bir sıra yeni elmi tendensiyalar müşahidə olunur. Ən mühüm meyillərdən biri “mikrotarixi yanaşma”nın güclənməsidir. Bu yanaşma çərçivəsində tədqiqatçılar kənd və qəsəbələrin gündəlik həyatı, ailə və sosial münasibətləri kimi məsələlərə xüsusi diqqət yetirirlər.
Arxiv materiallarından istifadənin həcmi də xeyli artıb. Rusiya imperiyası dövrünə aid dövlət və şəxsi sənədlər tədqiqatçılara bölgənin tarixini həm rəsmi, həm də adi insanların baxış bucağından öyrənməyə imkan verir.
Son illərdə sənaye, kənd təsərrüfatı, ticarət, sosial təbəqələşmə və əmək münasibətləri də sistemli şəkildə tədqiq olunur. Multidisiplinar yanaşmaların tətbiqi, milli kimlik və mədəniyyət tarixinin araşdırılması, rəqəmsal arxivlərin istifadəsi bu sahədə aparılan tədqiqatlara kompleks və innovativ yanaşmanı təmin edir.


