“Sosial şəbəkələrin ən məzmunsuz adamları” adlı siyahı

“Sosial şəbəkələrin ən məzmunsuz adamları” adlı siyahı tərtib olunsa, heç şübhəsiz, yazıçı və şairə, ümumən fikir adamlarının düşüncələrinə “Layk yığmaq üçün belə edir”, “Məşhurlaşmağa başqa yol tapmadın?”, “Bu nə mövzudur, get, başqa şeydən yaz” və.s kimi ağzına gələni danışan adamlar əlavə olunar.

Maraqlıdır, ağlı başında olan və heç bir mənəvi şikəstliyi olmayan bir adam, qarşısındakı fikir adamının düşüncələrinə göstəriş vermək üçün hansı müstəsna həyasızlığa sahib olmalıdır?!

Əvvəla, cəmiyyətdə fikir adamının məşhurluğundan təbii nə var?

Ümumiyyətlə, fikir adamı niyə fərqli düşüncəsini deyərək məşhurlaşmamalıdır?!

Fikir adamı fərqli fikrini niyə deməməlidir?!

Və kimsə, hansı ixtiyarla, hansı mənəvi haqla buna qarşı çıxmalıdır?!

Adətən, bu cür beyninin içi armudu stəkana oxşar varlıqlar demokratiya, söz azadlığı kimi dəyərlərdən də həyasızcasına söz açırlar. Nisbətən fərqli fikirlərə dözümü olmayan, özünün müqəddəs saydığı məsələlərdə əks fikrə dözməyən adamın demokratiya nəyinə gərəkdir? O, demokratiyanı nə edəcək?

İndi bu adamlara hətta ən axmaq fikrin belə demokratik prinsiplərlə deyilməyində heç bir problem olmadığını necə izah edəsən?

Məsələn, təsəvvür edin, Sokrata “Mənim itirmək üçün kədərli nəyimsə yoxdur” fikrinə görə “Nə ağzına gələni danışırsan məşhurlaşmaq üçün, necə yəni yoxdu, ailəni itirsən belə düşünərsən?!” deyilir.

Təsəvvür edin, Avelin Marka “Hər kəsin dəyəri onun nəyə can atmasındadır” fikrinə görə, “Ayə, nə deyirsən? İndi pula can atırıq deyə, dəyərimiz puldadır?!” deyilir.

Qəribədir, deyilmi?

Əlbəttə, qəribədir və bu cür adamlar savadından, yaşından, statusundan asılı olmayaraq birmənalı, qeyd-şərtsiz olaraq cahildir.

Bu cür adam qarşısındakı bir yana, özünə hörmət edə bilərmi?

Özünə hörmət edən adam belə düşük hərəkətlər edər, sözlər deyərmi?

Bəlkə də, kənardan sadə bir məsələ kimi görünür, fəqət olduqca dəhşətlidir. İnsan heçmi utanmaz, az da olsa qızarmazmı? Gecələr yatmazdan əvvəl üzünü tavana tutub “İlahi, mən kiməm? Mən niyə ağzımın danışığını bilmirəm, danışanda hora tökülür? Mən necə bu qədər ədəbsiz ola bilirəm, düşüncə adamına necə deyə bilirəm ki, “eyy, bu nə mövzudur, layk istəyirsən?”

Söz yox, bütün dövrlərdə yazıçıya da, şairə də, filosofa da qarşı çıxıblar. Azdırmı fikirlərinə, düşüncələrinə görə təzyiqlər edilən, öldürülən filosoflar? Məsələn, Sokrat, Fokion, Giordano Bruno və.s

Amerikalı şair Maksvel Bodenheymi öz dostu onu kommunist olduğu üçün öldürmüşdü.

Heç bəlkə də, uzağa getmək lazım deyil. İllər əvvəl evinin qarşısında düşüncələrinə görə bıçaqlanaraq öldürülən Rafiq Tağı da buna bariz nümunədir.

Nə yaxşı ki, klassiklər indiki dövrdə yaşamır. Yoxsa, bu beynini güllə tapa bilməyən adamlar eyni motivlərlə onların da üstünə gedərdi.

Nəsimiyə deyərdilər, “bu nədi, canlı yayımda dərisini soydurur artist!”

Füzuliyə “Yeri get, nə deyirsənsə, dağın başında de”. 

Yəni, elə bu cür, primitiv, mənasız, hörmətsiz.

Görünür, dəyişən təkcə zahiri məsələlərdir, mahiyyətcə heç bir fərq yoxdur. İndi də fikir adamını təhdid edir, fikirlərinə görə aşağılayırlar.

Əlbəttə, qanan qanmayana borcludur, amma ömür uzunu bir tərəfdən kreditlər, bir tərəfdən də belə borclu qalmaq adamı çox yorur.

Orxan Saffari

Gununsesi.info