“Təhsil müddətinin artırılması təhsilin keyfiyyətini yox, məmurların maraqlarını artırır” İlham Əhmədov
Gununsesi portalından verilən məlumata görə, Icma.az xəbər yayır.
Azərbaycanda ümumi təhsil sisteminin təkmilləşdirilməsi məqsədilə məktəb illərinin sayının artırılması mütəmadi olaraq gündəmə gəlir.
Zamanla 10 illik təhsil sistemi 11 ilə keçirildi, hazırda isə 12 illik model müzakirə olunur.
Bəs bu dəyişikliklər təhsilin keyfiyyətinə real təsir göstərirmi, yoxsa daha dərin sistem problemlərinin üstünü örtmək üçünmü nəzərdə tutulur?
Mövzu ilə bağlı Gununsesi.info-ya danışan dosent İlham Əhmədov belə şərh edib:
“Bu, yeni məsələ deyil. Bir neçə il əvvəl də bənzər bir situasiya yaşanmışdı. O zaman təhsil məmurları bildirmişdilər ki, 10 illik məktəb təhsil müddəti azdır. Dedilər ki, əgər biz təhsili 11 illik etsək, uşaqların repetitor yanına getməsinə ehtiyac qalmaz. Amma nəticədə nə baş verdi?
Əvvəllər uşaqlar 10-cu və 11-ci siniflərdə repetitor yanına gedirdilərsə, indi bu proses 9-cu sinifdən başlayır. Yəni, əvvəllər 2 sinif üzrə repetitor problemi var idisə, indi bu, 3 sinifi əhatə edir – 9, 10 və 11.
Bəs bu dəyişikliyin məmurlara nə xeyri oldu?
10 illik təhsilin 11 ilə uzadılması məktəblərdə dərs saatlarının təxminən 10 faiz artmasına gətirib çıxardı. Bu isə müəllim ştatlarının da 10 faiz artırılması deməkdir. Əgər məktəblərdə əvvəllər 150 min müəllim çalışırdısa, indi əlavə olaraq 15 min müəllim ştatı açıldı. Məmurlar əsasən bu hesabı aparırdılar”.
İlham Əhmədovun fikrincə, əvvəllər valideynlər uşaqlarına məktəbdən 2 il repetitor üçün “əlavə dəstək” ala bilirdilərsə, indi bu müddət 3 ilə yüksəlib:
“Yəni, uşaq artıq 3 il repetitor yanına gedəcək. Beləcə, bütün bu sistem məmurların maraqlarına xidmət edir və bu cür təkliflər də əksər hallarda onların yaxın ekspertlərinin dili ilə ictimaiyyətə təqdim olunur.
Formal olaraq deyilir ki, bu təkliflər nazirlik və ya məmurlar tərəfindən yox, guya ictimai ekspertlər tərəfindən irəli sürülür. Halbuki, əsas məqsəd yenə də təhsildəki strukturların genişləndirilməsi və ştatların artırılmasıdır. Məsələn, sabah 12 illik təhsil tətbiq olunsa, yenidən 10 faiz müəllim ştatı artacaq. Bu isə yenə də əlavə vəsait, əlavə yerlər, əlavə idarəetmə resursları deməkdir.
Amma əsas məsələ dəyişmir. Sistemli problemlər olduğu kimi qalır. Uşaqlar yenə də repetitor yanına gedəcəklər – bu dəfə artıq 4 sinif üzrə: 9, 10, 11 və 12.
Hətta təhsil müddəti 15 ilə qədər uzadılsa belə, heç nə dəyişməyəcək. Çünki müəllim dəyişmir, idarəetmə dəyişmir. Eyni səriştəsiz idarəçilər, eyni yanaşma qalır.
Bu gün “sertifikasiya” adı altında zəif müəllimlər sistemdən çıxarılır, amma onların yerinə başqa zəif müəllimlər işə qəbul olunur. Və deyəndə ki, bu zəif müəllimləri yetişdirən ali məktəblərdə islahat aparın, susurlar. Halbuki məsələ kökündə pedaqoji təhsilin keyfiyyəti dayanır. Gərək elə sistem qurulsun ki, pedaqoji universitetləri bitirən gənc müəllimlər artıq mükəmməl biliklə, hazır şəkildə məktəbə gəlsinlər.
Ancaq bu düşünülmür. Əksinə, savadsız gəlsin, iş tapa bilməsin, sertifikasiyadan keçməsin, işdən çıxarılsın – və məmurlar bu prosesi “iş görüntüsü” kimi təqdim etsinlər. Beləliklə də həmin müəllimlər məmurların güzəştinə möhtac olsunlar və müəyyən yollarla onlardan asılı vəziyyətə düşsünlər. Halbuki rəsmi çıxışlarda deyirlər ki, təhsildə güzəştə getmək vətənə xəyanətdir. Amma özləri güzəştlər və şəxsi maraqlar üzərində sistem qururlar.
Onların formalaşdırdığı komanda da bu prinsipə əsaslanır – səriştəsiz adamlar, şəxsi münasibətlər, təcrübəsiz idarəçilər.
Deməli, məsələ məktəb illərinin sayında deyil. Əsas məsələ – keyfiyyətdədir.
Məsələn, bir əsr öncə Qori Seminariyası, Qazax Müəllimlər Seminariyası vardı. Onlar cəmi 2, 3, 4 illik təhsil verirdilər. Amma oradan məzun olanlar bu günün 11 və hətta ali təhsil məzunlarından daha savadlı idilər. Çünki o dövrdə müəllim güclü idi, təhsilə bağlılıq vardı. Uşaq oxumaq istəyirdi, müəllim öyrətmək istəyirdi, ailə də övladının təhsilinə maraq göstərirdi. Bu gün isə nə o müəllim qalıb, nə o idarəetmə, nə də o cəmiyyət münasibəti”.
Şəbnəm Rəhimova


