O uşaqlar “Hacı xanım”ın vicdanına həvalə edilib?
Qafqazinfo saytından verilən məlumata əsasən, Icma.az məlumatı açıqlayır.
Son günlər Azərbaycanda 14 yaşlı yeniyetmənin qəyyumu olan xalası tərəfindən işgəncələrə məruz qalması rezonansa səbəb olub.
“Qafqazinfo”nun məlumatına görə, məsələ qonşuların yayımladığı həssas görüntülər və şikayətlərdən sonra gündəmə gəlib.
Əlavə edək ki, sözügedən yeniyetmənin 21 yaşlı böyük qardaşı da var. Qonşular iddia edir ki, işgəncələr təkcə 14 yaşlı yeniyetməyə yox, əvvəllər dəfələrlə onun böyük qardaşına qarşı da olunub.
O, bu deyilənləri təkzib etsə də, hətta, qonşularını belə təhdid altında saxladığı deyilən qadının gəncin hansı yollarla beynini yuya biləcəyi müəmmadır.
.jpg)
Daha bir iddia isə ondan ibarətdir ki, sözügedən qəyyum - Günay Novruzova ərazidə falçılıqla məşğul olub.
Qardaşların valideynləri bir neçə il əvvəl vəfat edib. Elə bundan sonra uşaqlar “Hacı xanım” kimi tanınan G.Novruzovanın qəyyumluğuna verilib.
Onu deyək ki, Azərbaycanda uşağın qəyyumluğa (və ya himayəyə) götürülməsi Ailə Məcəlləsi, “Qəyyumluq və himayəçilik haqqında” Qanunla tənzimlənir. Qəyyumluq – 14 yaşına qədər valideyn himayəsindən məhrum olmuş uşaqlara təyin edilir. Himayə isə 14–18 yaş arasında olan uşaqlara tətbiq olunur. Bunun üçün qəyyumdan bir çox sənəd tələb olunur ki, burada həmin şəxs və ya şəxslərin (red.-ər-arvad və ya hər iki cinsdən olan ayrı-ayrı şəxslər) psixi vəziyyətinin yerində olub-olmamasını təsdiq edən tibbi arayış da yer alır.
Çünki Ailə Məcəlləsində qeyd olunur ki, qəyyum və ya himayədar uşağın tərbiyəsinə və sağlamlığına zərər vuracaq şəxs ola bilməz.

Bundan əlavə, sözügedən şəxs ən azı 11 illik tam orta təhsil səviyyəsini bitirmiş olmalıdır. Daha sonra qəyyumluq və himayə orqanı müraciəti araşdırır, ailə mühitini yoxlayır və son qərarı qəbul edərək müvafiq sənədlə rəsmiləşdirilir.
Şikayətlər əsasında adamın ağlına birinci bu versiya gəlir: Falçılıq fəaliyyəti göstərən dırnaqarası Hacı xanıma 2 uşaq qəyyumluğu necə və hansı formada verilib?!
Məsələnin digər bir tərəfi isə odur ki, qanunvericilikdə qeyd olunur ki, uşaq qəyyumluğa verildikdən sonra da məsələ kağız üstündə qalmamalı, ailə və uşaqlarla daimi görüşlər, monitorinqlər keçirilməlidir.
Belə ki, “Qəyyumluq və Himayəçilik haqqında” Qanun qəyyumluq orqanlarının himayədarın fəaliyyətinə davamlı nəzarət etməsini, uşağın yaşayış şəraitini mütəmadi yoxlamasını tələb edir. Bu hal pozulduqda isə Ailə Məcəlləsinin 127-ci maddəsi ilə qəyyumluq orqanlarının qəyyumluğu ləğv etməsini tələb edir.
Əlavə edək ki, bu, xaricdə də belə formada tənzimlənir. Belə ki, qəyyumlar yalnız uşağa baxmaqla kifayətlənmirlər, onlar həm də rəsmi hesabatlar təqdim etməlidirlər (uşağın təhsili, sağlamlığı, sosial inkişafı barədə). Ölkələrin sosial xidmət orqanları qəyyumların evlərinə aylıq, rüblük və illik ziyarətlər həyata keçirirlər.

Qanunda hər şey aydındır: nəzarət olmalıdır, uşağın rifahı qorunmalıdır.
Uşaqların uzun müddət davamlı işgəncələrə məruz qaldığını deyən sakinlərin iddiası əsaslıdırsa, ortaya belə bir sual çıxır:
Necə oldu ki, müvafiq qurumlar bu uşaqların illərlə ağır şiddət şəraitində yaşamasından xəbərsiz qaldı?
Əgər yoxlamalar aparılıbsa, ya, formal səciyyəli olub, ya da ailə, ümumiyyətlə, monitorinqlərdən kənar qalıb.
Onda uşaqların taleyi Allahın ümidinə, yaxud da “Hacı xanım”la qonşuların vicdanına həvalə edilib?!
Xatırladaq ki, artıq G.Novruzova barəsində 3 ay müddətinə həbs qətimkan tədbiri seçilib. Onun qəyyumluğunun ləğv edilməsi və uşağın sığınacağa yerləşdirilməsi üçün aidiyyəti dövlət qurumları tərəfindən işlər görülür.
Telli Minbir


