Uzaqlarda biri var, əlləri üzünə dayaq Şahnaz Şahindən Yeni esse

Şahnaz ŞAHİN

Bir parfüm qoxusu

Orda..,

uzaqlarda biri var, əlləri üzünə dayaq

gözləməkdən yorulmuş, 

yorulub arınmış və

yorulduğunu unutmuş...

Biri var,

içindən hər dəfə bir soyuq giliz tapanda

şəhadət barmağını qaranlığa tuşlayıb gözləyən...

Biri var,

səni oyatmasın deyə

sən olmayan gecələrdə də

barmaqlarının ucunda yeriyən...

Biri var deyirəm.., biri var,

bir parfüm qoxusu,

bir paltar xışıltısı ürəyini ağrıdar,

xəyalını dağıdar...

Biri var,

başında şimşəklər çaxan, 

yolunu dumanlar kəsən...

beləsi çox olmaz, bir olar...

nağıllar o birə yazılar.

onunla açılar qapılar, çəkilər acılar.

Onunla bu dünya yaz olar,

Biri var!..

Dünyadan yaz kimi keçib gedirəm

Ürəyimdə bahar, könlümdə yaz var..,

Dünyadan yaz kimi keçib gedirəm

Dünyadan söz kimi keçib gedirəm.

Əlimi yandırır, üzümü qarsır,

Dünyadan səs kimi keçib gedirəm.

Şehli çəmənlərdə izim görünür,

Güllər arasında pıçhapıç düşüb...

Zirvədə qartallar səsləyir məni,

Uca qayalardan uçub keçirəm,

Günəşin özünü qucub keçirəm...

Keçirəm dünyanın tən ortasından,

Keçirəm ömrümün günortasından...

Asılıb qalmışam xatirələrdən,

Keçib gedir məndən dünya özü də...

İtirib haqqını vaxt da, zaman da,

Havalı dünyada hava gəzirəm.

Bütün davaları dayandırmağa,

Davalı dünyada dava gəzirəm...

Bu geniş dünyanın qəribliyində,

Bir kiçik, bir isti yuva gəzirəm!

Hələ də əllərim qar şəkli çəkir

Bir az şahlığından düşüb havalar,

Baxıram, ürəyim nar şəkli çəkir.

Elə yandırmısan zalım balası,

Hələ də əllərim qar şəkli çəkir.

Çırpır qapıları, pəncərələri,

Havalı küləklər, azğın küləklər.

Fikirli dolanır, çaşqın gəzirlər,

Hərdən etdiyinə üzgün küləklər.

Bu bağın sahibi hardadı görən,

Tökülüb meyvəsi zay olub gedir.

Zərif budağında kəndir izi var,

Kim sıxır, həlqəsi daralıb gedir.

Səni saçlarımın ahı tutubdu,

Çağır, qoy dənləyib quşlar aparsın.

Bu da bir sevdanın məhşər üzüdü,

Dağlar silkələnsin, daşlar aparsın...

Hələ də əllərim qar şəkli çəkir..,

Suların üstünə, mehin üstünə

Buludun üstünə, şehin üstünə.

Daha sevgilər də sığala yatmır,

Dağ üstdən dağ çəkir dağın üstünə...

Mən bu Məcnun dünyanın

yeni Leyla şəkliyəm

Nə ürək məni tutur,

Nə də mən ürəyimi.

Təkliyimdə boğuram,

Kəsirəm nəfəsimi.

Nə iş tapa bilirəm,

Bir başımı qatmağa.

Sənsizlik bəhanəymiş,

Yüz dərdə yoluxmağa.

Sevgidən çox yazmışam,

Qələm üzümə durur.

Çırpır pəncərələri,

Qapıları sındırır.

Məhəbbət tütün kimi,

Köz kimidi ayrılıq.

Qarışıb bir-birinə,

Ciyərimi yandırır.

Mən bu Məcnun dünyanın

Yeni Leyla şəkliyəm.

Səhranın ortasında,

Cəhənnəmi çəkirəm...