Qayıbovun bunlardan xəbəri var? Nazirliyin Passivliyi Nələrə Səbəb Olur? VİDEO

Azərbaycanın idman sahəsində son dövrlərdə müşahidə olunan mənzərə narahatlıq doğurmaqla yanaşı, dövlətin idman siyasətinə münasibətini yenidən qiymətləndirməyi zəruri edir. Gənclər və İdman Nazirliyinin fəaliyyəti formaldan o yana keçmir. Rəqəmlər var, tədbirlər keçirilib, çıxışlar edilib, protokol tələbləri yerinə yetirilib – lakin real nəticə haradadır?
Hurriyyet.az bildirir ki, idmançıların son aylarda artan narazılığı tək-tək hallardan ibarət deyil, bu, sistemin özünə yönəlmiş ictimai etirazdır. İdmançılar Avropa və dünya çempionatlarına şəxsi vəsaitləri hesabına yollanır, ölkəni təmsil etməyə çalışırlar, amma nazirlik bu səylərə arxa-dayaq olmaq əvəzinə, yalnız nəticə əldə olunandan sonra gündəmə gəlir. Mükafat mərasimləri, rəsmi qəbul şəkilləri, təltif protokolları – sadəcə bu mərhələdə görünürlər. Bütün hazırlıq mərhələsində isə sistemli dəstək yox səviyyəsindədir.
Bu yanaşma yalnız idmançını yox, dövlətin özünü də zərbə altında qoyur. Çünki idman yalnız fiziki fəaliyyət deyil – o, həm də ölkənin nüfuzu, gənclərin motivasiyası, sağlam həyat tərzi və milli kimlik elementidir. Bu sahəyə etinasız yanaşmaq gələcəyin infrastrukturunu dağıtmaqla bərabərdir.
Fərid Qayıbovun rəhbərlik etdiyi Gənclər və İdman Nazirliyi bu gün Azərbaycanda idman siyasətinin əsas koordinatorudur. Lakin nə bölgələrdə idman infrastrukturu inkişaf etdirilir, nə federasiyalar arasında koordinasiya mövcuddur, nə də gənclər üçün davamlı proqramlar həyata keçirilir. Sadəcə tədbir planlarının icrası ilə məşğul olmaq bu sahəyə rəhbərlik etmək anlamına gəlmir.
"DogruXeber.az" olaraq hesab edirik ki, Nazirlik ictimai nəzarətə açıq olmalı, sadəcə yarış günləri deyil, hazırlıq mərhələsində də real dəstək göstərməlidir. Əks halda, dövlət siyasəti ilə vətəndaş gözləntiləri arasında uçurum daha da dərinləşəcək. Nazirlik sadəcə hesabat verən qurum deyil, həm də real nəticələrə cavabdeh olan məsuliyyət daşıyıcısıdır.
Bugünkü vəziyyət isə göstərir ki, bu məsuliyyət tam yerinə yetirilmir. Əgər idmançı öz ölkəsində təmsil olunmaq üçün tək qalırsa, bu, təkcə idman siyasətinin böhranı deyil – həm də dövlətin vətəndaşına arxa çevirməsidir. (Dogruxeber.az)